مرزهای توحید و شرک در قرآن صفحه 28

جملگی آفریده حق تعالی هستند:

(قُلِ اللّهُ خالِقُ کُلّ شَی‌ءٍ وَ هُوَ الواحِدُ القَهّار). (1)

«بگو خدا خالق همه چیز است و اوست یکتا و پیروز».

(اللّهُ خالِقُ کُلِّ شَی‌ءٍ وَ هُوَ عَلی کُلِّ شَی‌ءٍ وَکیلٌ). (2)

«خداوند آفریدگار همه چیز است و حافظ و ناظر بر همه اشیا می‌باشد».

(ذلِکُمُ اللّهُ رَبّکُمْ لا الهَ إلّا هُوَ خالِقُ کُلِّ شَی‌ءٍ فَاعْبُدُوه). (3)

«این است خداوند، پروردگار شما؛ هیچ معبودی جز او نیست؛ آفریدگار همه چیز اوست؛ او را پرستید».

از سوی دیگر خواست و مشیّت الهی بر آن است که هر چیزی، از طریق اسباب و وسایل خاص خود موجود شود، لذا مخلوق دانستن جهان، به معنای‌نفی رابطه علیت در بین موجودات نیست. توضیح بیشتر این نکته، در مباحث آینده‌خواهد آمد.

سوم: توحید در ربوبیّت‌

تدبیر جهان به دست مدبر یگانه و کارگزار واحدی است و هیچ موجودی یاری رسان او نیست، تنها خداوند است که مدبر

1- رعد/ 16.
2- زمر/ 62.
3- انعام/ 102.