مرزهای توحید و شرک در قرآن صفحه 37

بنابراین اطاعت از پیامبر، اولی الامر و والدین، با اذن و امر خداوند واجب است و در غیراینصورت نه تنها اطاعت از آنها واجب نیست، بلکه جایز هم‌نمی‌باشد. مُطاع بالذّات فقط خداوند است و دیگران با اذن و امر او مُطاع می‌باشند.

ششم: توحید در حاکمیت‌

حق حکومت بر انسانها مخصوص خداوند متعال است و حکومت‌دیگران باید در نهایت به حکومت خداوند منتهی شود. زیرا حکومت در جوامع بشری با تصرف و اعمال قدرت بر جان و مال و محدود نمودن آزادی افراد همراه است و این امور از حق ولایت حاکمان بر مردم ناشی می‌شود و اگر ولایت‌حاکمان مشروعیت نداشته باشد، تمام اقدامات آنان نامشروع و عدوانی است. بدون تردید ولایت حقیقی از آنِ خداوندی است که مالک حقیقی، خالق و مدبرانسانهاست و هیچ‌کس بدون اذن او، حق حکمرانی بر بندگانش را ندارد:

(إِنِ الحُکْمُ إلّا للَّهِ یَقُصّ‌الحَقَّ وَ هُوَ خَیْرُ الفاصِلینَ).(1) «حکم و فرمان، تنها از آنِ خداست، حق را از باطل جدا می‌کند و او بهترین جداکننده [حق از باطل] است».