شخصیت امام شهیدان صفحه 1

امام حسین علیه السلام از نگاه انبیاء الهی

حضرت آدم

آوازه بلندش زمان ها را در نور دیده و به آغاز هستی و به دوران حضرت ابوالبشر آدم (ع) می رسد، آن جا که خداوندگار آسمان ها و زمین به حضرت آدم آموخت چگونه خدارا به خمسه طیبه سوگند دهد تا توبه اش را بپذیرد. حضرت آدم (ع) همین که به زمین هبوط کرد و در پی همسرش حوا در اطراف زمین جستجو می کرد گذرش به سرزمینی افتاد که ناگهان غم او را فراگرفت و سینه اش تنگ شد. سر به آسمان بلند کرد و عرض کرد: بار پروردگارا، آیا از من گناه دیگری سر زده که مرا به بلا مبتلا می فرمایی. من همه زمین را سیر کردم اما هیچ کجا به این اندازه اندوهناک نشدم. خطاب رسید آدم از تو گناهی سر نزده ولیکن در این سرزمین فرزندی از نسل تو به نام حسین مظلومانه خونش ریخته می شود. آدم (ع) عرض کرد: آیا حسین پیامبر است. پروردگار فرمود: خیر ولی نوه پیامبر است.

حضرت نوح

حضرت نوح (ع) همین که سوار بر کشتی شد و به نقاط مختلف دنیا سفر کرد به جایی رسید که ناگهان کشتی متوقف شد و زمین با جاذبه خاصی کشتی را نگه داشت.حضرت نوح نگران غرق شدن کشتی شد و به پروردگار خویش عرض کرد: پروردگارا، این چه گردابی است که در آن افتاده ایم، ما همه زمین را سیر کردیم مشکلی نداشتیم، این چه سرزمینی است که این قدر مصیبت بار می باشد؟ جبرئیل فرود آمد و گفت: «در این مکان است که حسین نوه خاتم پیامبران و پسر خاتم اوصیا به شهادت می رسد».

حضرت موسی

حضرت موسی در روزی که به اتفاق «یوشع بن نون» سفر می کرد همین که به سرزمین کربلا رسید بند کفشش پاره شد و خاری به پایش رفت و خون جاری شد، عرض کرد: پروردگارا چه لغزشی از من سر زده که چنین شد؟ به او وحی شد در این سرزمین حسین به شهادت می رسد و خونش ریخته می شود.جهت همدردی و همرنگی با او خون تو نیز در این مکان ریخته شد. موسی (ع) عرض کرد: حسین کیست؟ به او گفته شد: سبط حضرت محمد مصطفی (ص) پسر علی مرتضی (ع) .

حضرت سلیمان

حضرت سلیمان نبی نیز پی به شهرتش برد. او که سوار بر قالیچه در هوا سیر می کرد به سرزمینی رسید که باد او را سه بار دور خودش چرخاند و او را در آن سرزمین متوقف کرد سلیمان (ع) به باد گفت: چرا ساکن شدی. باد گفت: در این سرزمین حسین (ع) کشته خواهد شد. پرسید: حسین کیست؟ گفت سبط محمد مختار پسر علی کرار»وه! که چه عجب باد نیز خبر از شهادتش می دهد. او را خوب و شایسته می شناسد.ای کاش این باد در عاشورای 61 در آن سرزمین تفتیده جریان آب را به سوی خیمه های حضرتش هدایت می کرد تا این قدر آب شرمنده آل الله نشود. یکی از مردان اهل معرفت می گوید: در شب عاشورا، اهل منزل در کنار حوض خانه مشغول شستن ظروف شام بودند و من نیز در کنار حیاط قدم می زدم، وقتی شیر آب را باز کردند ناگهان شنیدم که آب می گوید: «من به کربلا رفتم و سعی کردم خودم را به اباعبدالله برسانم، اما خدا لعنت کند کسانی را که مانع