- مقدمه 1
- اشاره 1
- عزت رسول و مومنین 1
- عزت در قرآن کریم 1
- عزت و صعود عمل 1
- رسیدن به مقصود 2
- اشاره 2
- تقوا 2
- فواید و آثار تقوا 2
- رضایت الهی 2
- مبانی عزت از دیدگاه اهل بیت 2
- راه های دستیابی به تقوا 3
- اشاره 3
- خوف از خدا 3
- ولایت 3
- معرفت 3
- بندگی کامل 4
- راز سجده بر آدم 4
- اثر ولایت 4
- عروج عمل 4
- اهمیت ولایت مداری 4
- میزان و معیار عمل 4
- حلم و بردباری 5
- موجبات عزت 5
- انصاف و گذشت 5
- بی نیازی از مردم 5
- دعای عرفه 6
- اشاره 6
- عزت در قلمرو ادعیه 6
- دعای مکارم الاخلاق 6
- قناعت در زندگی 6
- امام حسین و ولادت 7
- مدت حمل 7
- زندگی در دامن پیامبر 7
- اشاره 7
- لباس بهشتی 7
- امام حسین و جنگ جمل 8
- دعا برای نزول باران 8
- امام حسین و زندگی با پدر بزگوارشان 8
- اشاره 8
- ابراهیم فدایی حسین 8
- ذلت ناپذیری 9
- عدم بیعت با یزید 9
- اشاره 9
- جلوه های عزت حسین 9
- امام حسین مظهر عزت 9
- امام حسین و جنگ صفین 9
- علو همت و کوچکی دنیا 10
- خطبه امام حسین در روز عاشورا 10
- شهادت بالاترین عزت 10
- افشاگری علیه دشمن 11
- اشاره 11
- رسوا شدن یزید توسط اسوه صبر 11
- خلاصه 12
مقدمه
لغت شناسان عزت را به سرافرازی، شکست ناپذیری، گرامی و عزیز بودن و مورد احترام قرار گرفتن معنا کرده اند. صحاح اللغه عزّت را در مقابل ذلّت تعریف می کند و می گوید: «العزّ خلاف الذّل» و به کسی عزیز می گویند که شریف و قوی باشد.هم چنین می گویند: «اسم العزّه و هی القوّه و الغلبه» و به زمینی که محکم و سخت باشد عزاز گویند. راغب هم در مفردات خود می گوید: عزّت حالتی است که انسان را مقاوم و شکست ناپذیر می سازد، یکی از اسامی ذات اقدس الهی عزیز است.
عزت در قرآن کریم
اشاره
در بیش از صد آیه از آیات قرآن کریم از صفات ذات مقدس ربوبی «عزّت» شمرده شده است که خود نشان عظمت این نکته است.در منطق قرآن کسانی که بخواهند عزیز باشند باید از سرچشمه فیّاض الهی کسب عزّت کنند: (من کان یرید العزّه فللّه العزّه جمیعاً) زیرا عزت همواره از علم و قدرت سرچشمه می گیرد و آنها که قدرتشان ناچیز و علمشان محدود است کاری از دستشان ساخته نیست که بتوانند منشأ عزّتی باشند. پس؛از دیدگاه قرآن کسانی عزیز هستند که تکیه گاه خود را ذات مقدسش بدانند که سرچشمه همه عزّت هاست.لذا قرآن کریم نهیب می زند به کسانی که عزّت خودشان را در سایه دوستی با بیگانگان طلب می کنند: (الّذین یتخذون الکافرین اولیاء من دون المومنین ایبتغون عندهم العزّه فان ّ العزّه للّه جمیعاً)
عزت و صعود عمل
اعمال و واجباتی که انسان انجام می دهد در صورتی باعث رشد و کمال و ترقّی او خواهد بود که مورد پذیرش حضرت حق ّ قرار گیرد. چه بسا انسان هایی که در انجام واجبات و ترک محرمات کوتاهی نکردند، امّا به دلیل موانعی که در سر راه خود به دست خود ایجاد کرده اند اعمالشان مورد قبول قرار نمی گیرد.لذا در کلمات ائمه معصومین _ سلام الله علیهم _ هم می بینیم تأکید شده است بر این که اخلاص را در همه کارها مد نظر بگیرید، چرا که عمل ریائی مقبول خداوند نخواهد بود.امیرالمؤمنین (ع) می فرماید: «بالاخلاص ترفع الاعمال»در جای دیگر می فرماید: «سعادت مند کسی است که طاعت خود را برای خدا خالص گرداند»یکی از راه های صعود اعمال از منظر قرآن کریم عزّت نفس است.قرآن به این نکته اشاره می کند که اگر می خواهید عزیز باشید عزّت
خود را از خداوند طلب کنید، چون اوست که منشأ عزّت است و اعمال شما هم به سوی او صعود می کند: (من کان یُرید العزّه فللّه العزّه جمیعاً الیه یصعدُ الکلم الطیّب و العمل الصالح یرفُعُه و الّذین یمکرون السّیئات لهم عذاب ٌ شدیدٌ و مکرُ اولئک هو یَبُور)