شود، ستبرای چنان فرهنگی ده ها هزار برگ خواهد شد. اما چرا بسیاری از آن آیین ها در کمترین زمان ناپدید و نابود شده (وزهق الباطل ان الباطل کان زهوقا) ولی کیش های همچون دین اسلام از بزرگ ترین گزندهای تاریخ بشر نیز مصون مانده و سده های بسیار ماندگار شده وبدون بهره گیری از ابزارهای مادی و ترفندهای ناروا درسراسر زمین و جوامع بشری گسترش یافته است: (و اما ما ینفع الناس فیمکث فی الارض) آیا پایداری و شکست ناپذیری یک آیین در برابر طوفان های بسیار سهمگین تاریخی دلیل بر پایداری درونی و شکست ناپذیری ذاتی در برابر تردیدها و تهدیدهای گروندگان درونی و بدخواهان برونی نیست. (و یحق الله الحق و لو کره المجرمون) دینی که از زبان مردی درس نخوانده در سرزمینی به دور از هر گونه فرهنگ و فرهیختگی تنها در مدت دو دهه، گسترش یافته و ودر مدتی کمتر از یک سده، در سراسر جهان شناخته شده و آن روزگار را به تسخیر خویش در آورد. کدام کیش و آیین را می شناسید که چنین شکست ناپذیر بوده و حتی بسیاری از بدخواهان خویش را به تدریج در خویش گوارش نموده و حتی برخی از ایشان را به سخت ترین مدافعان خود تبدیل نموده است؟(فاذاالذی بینک و بینه عداوه کانه ولی حمیم) آیینی که از هیچ گونه توطئه و دسیسه ممکنی برای براندازی آن فروگذار نشد. آیینی که حتی برخی از غاصبان منصب جانشینی پیامبر آن به جای ترویج آن آیین، که به نام آن فرمان فرمایی و از منافع آن ارتزاق می کردند، با صدای بلند می خواندند:«لعبت هاشم بالملک فلاخبر جاء و لا وحی نزل»آیینی که برخی از غاصبان خلافت
آن سخنان پیامبران را می سوزاندند و می گفتند: «ان الرجل لیهجر حسبنا کتاب الله» (کبرت کلمه تخرج من افواههم و ان یقولون الا کذبا) (لیس بی ضلاله و لکن رسول من رب العالمین) (لیس بی سفاهه ولکن رسول من رب العالمین) (و ما ضل صاحبکم و ما غوی) (و ما صاحبکم بمجنون و هو بالافق الاعلی)، برخی، فرزندان پیامبران را می کشتند: (والذین یوذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا آیاتنا معاجزین اولئک لهم عذاب من رجز الیم). برخی یاران و یادگاران پیامبران را تبعید نموده و یا می کشتند، بعضی دشمنان دیرینه و سوگند خورده آن را به حکومت می گماشتند: (ولایحیق المکر السی ء الا باهله) برخی با ساخت و پرورش فرقه های گوناگون دینی مردم را به گمراهی از اصول و ارکان دین برمی انگیختند، بعضی با ساخت و ترویج سخنان ساختگی آهنگ درآمیختن حق و باطل و آشفته کردن باورهای دینی داشتند. آیینی که برخی از به ظاهر یاران پیامبران،بارها درپی کشتن و نابودی پیامبران بودند، (و علی الثلاثه الذین خلفوا حتی اذا ضاقت علیهم الارض کذلک جعلنا لکل نبی عدوا شیاطین الانس والجن و لکل امر مستقر ان الله لا یهدی کیدالخائنین)، آیینی که گسترش سرزمینی و مکانی خود را مرهون هیچ نیرویی به جز نیروی ذاتی و حقانیت درونی خود نبوده و از هیچ پشتوانه دیگری به وپژه پشتوانه های کلان مادی و نیروهای فراوان انسانی برخوردار نبوده است. آیینی که بخش عمده گسترش آن نه در زادگاه و نه در زبان نگارش خود، بلکه در دیگر سرزمین ها و به دست دیگر ملل و نژادها و به زبان های بیگانه بوده و همه جامعه بشری به آن عشق ورزیده، آن را
از خود دانسته و همه توان خویش را در گسترش آن مصروف نموده اند. آیینی که، بر پایه کتاب، دانش ها و حکمت های الهی خویش بخش بزرگی از فرهنگ، ادبیات ودانش های بشری را تولید و یا توسیع و ترویج نموده: (انما العلم عندالله) (وما اوتیتم من العلم الا قلیلا) (قل رب زدنی علما) «العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشاء» و درسراسر تاریخ زندگی خویش همه فرهنگ ها و تمدن ها را در دست خویش دگرگونی عمیق نموده و با نیروی شگرف خویش بسیاری از آنها را منسوخ نموده و از گردونه روزگار برای همیشه زدوده است. آیینی که جنگ های داخلی آن کم از جنگ های خارجی نبوده و همیشه از درون در معرض انواع تهدیدها و تخریب ها قرار داشته، اما هیچ گاه از جای نلرزیده و هنوز نیز پایدار است. آیینی که نه تنها از مقابله با آیین های بشری هراسی نداشته، بلکه همه آنها را به ستیز و تحدی فراخوانده و هنوز میخواند. اما هیچ گاه این تحدیات از سوی دشمنان و یا ناباوران پاسخی نیافته و ایشان به جای پاسخگویی فکری به تحدیات فکری آن یا به مباهله پرداخته و یا دست به شمشیر برده اند: (قل ان کنتم فی ریب مما نزلنا علی عبدنا فاتوا بسوره من مثله)، (یقولون افتریه قل فاتوا بسوره مثله)(قل لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یاتوا بمثل هذا القرآن لایاتون بمثله) آیینی که به رغم خواست وکینه همه دشمنان و بدخواهان آن در تحریف و تسخیف آن هیچ گاه نتوانسته اند، حتی به اندازه یک حرف از حروف الفبا در کتاب آسمانی آن تحریفی ایجاد نموده و یا همانندی برای آن بیافرینند.7_ حال چگونه ممکن است چنین
آیین سرافراز و شکست ناپذیری، پیامبر و یا پیشوایان و رهبرانی سرافکنده و شکست پذیر داشته باشد. آیا راستگویی که فرمود: «انا مدینه العلم و علی بابها» من شهر دانشم و علی درگاه آن است و همان علی (ع) فرموده است: «سلونی قبل ان تفقدونی» و در عمل نیز به گواه تاریخ و مواریث علمی به جا مانده آن را نشان داده، ممکن است در دانش و دانایی شکست بخورد و مغلوب کیش و دانش دیگران گردد؟ آیا ممکن است کسی که خداوند در وصف وی فرموده: (انک لعلی خلق عظیم) در کرامات اخلاقی از دیگران پس افتاده و دیگران در ارزشهای اخلاقی بر وی پیشی گرفته و او را مغلوب و مقهور سازند؟ آیا ممکن است کسی که می گوید:«افلغیرک من الظهور ما لیس لک» و اصولا برای غیر خداوند ظهور و نمودی نمی بیند از غیر خدا هراسیده و مقلوب و مقهور آنها گردد. آیا ممکن است کسی را که به دلیل بینش الهی خویش از مرگ که بالاترین زیان های صوری و مادی است نه تنها نمی هراسد، که با آغوش باز و اشتیاق راستین به پیشواز آن می رود:الموت اولی من رکوب العار والعاراولی من دخول النار(فمن زحزح عن النار وادخل الجنه فقد فاز) ترسانده واز راه آسیب رساندن به منافع مادی و دنیوی وی او را هراسانده و با چیرگی بر او وی را شکست داده و سرافکنده کرد؟ آیا ممکن است خاندانی را که مجمع همه فضائل انسانی و تطهیر شده به دست خداوند است: (یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا) به اوصاف ناروا توصیف نموده وبدین شیوه با نکوهش وسرزنش ایشان کسی از ایشان را
سرافکنده و خوار کرد؟ آیا کسی توانست در جنگ های رویارو بر ایشان پیروز گردد؟ و آیا...8_ حال چنانچه مردمی پای خویش، جای پای چنین بزرگانی نهاده و با بهره گیری از فرهنگ آسمانی اسلام، خویش و فرزندان خویش را همانند ذوات پاک و فرزندان فرهیخته پیشوایان دینی پرورش دهند، هیچ نیروی زمینی و اهریمنی نخواهد توانست ایشان را خوار نموده وبر ایشان چیره گردد و حتی چنانچه چیرگی ظاهری و صوری نیز بیابند ایشان تعهدات و تکالیف خویش را به انجام رسانده و روز رستاخیز در پیشگاه خداوند سبحان عزیز و سربلند و سرافراز خواهند بود: (انک من تدخل النار فقداخزیته)، (ان الخزی الیوم و السوء علی الکافرین). اگر پیروان اسلام یکایک دستورهای سنجیده و سودمند این دین سترگ را به عنوان دستورهای برنامه زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی خویش قرار دهند، بی تردید به مردمان و جامعه ای شکست ناپذیر تبدیل خواهند شد که در هیچ زمینه ای مقهور و مغلوب نخواهد شد که نمونه هایی از آن مایه های پیشرفت و پیروزی را برمی شمارم:اگر اخلاق پیامبران و پیشوایان دینی الگوی زندگی خانوادگی قرار گیرد، که فرموده است: (ولکم فی رسول الله اسوه حسنه) در آن صورت شکست ها و ناهنجاری های خانوادگی، همچون تنش های خانوادگی _ طلاق و جدایی، فروپاشی خانوادگی _ و مانندهای آنها پدید نیامده و کانون های خانوادگی به گرمی عشق و استواری خانواده ها به سختی سنگ خواهد شد، زیرا به گواه تاریخ این بزرگواران هیچ گونه ناهنجاری خانوادگی نداشته و همیشه بهترین و برترین پدران و مادران و فرزندان در جایگاه خانوادگی خویش بوده اند و با آن که وحی الهی موروثی نیست، به دلیل تربیت های الهی خانواده های ایشان،تمامی
برکات وحی در این خانواده ها پایدار و استوار مانده است. اگر در زندگی فردی اخلاق پیشوایان دینی ملاک رفتار ما قرار گیرد، همه ناکامی ها و شکست های فردی ما تبدیل به کام پیاپی و پیروزی خواهد شد، زیرا که تاریخ زندگی این پیشوایان نشان داده است، هیچ گونه خواری و شکستی در زندگی های شخصی و رسیدن به آرمان های فردی خویش نداشته اند و بی تردید به حکم خرد و برابر سنت بی تبدیل خداوندی علت های یکسان همیشه پیامدهای یکسان و رفتارهای همانند دستاوردهای همانندی خواهند داشت: (و لن تجد لسنت الله تحویلا) اگر در زندگی اجتماعی راهبردها و رویه های چنان بزرگوارانی الگوی زندگی ملی و اجتماعی و بلکه جهانی و بشری قرار گیرد: (و ماارسلناک الا کافه للناس) گروه ها و مردمان در برابر هیچ نیروی اهریمنی درونی و یا برونی همچون فقر و نداری، جهل و نادانی، جنگ و ویرانی، ستم کاری و بیدادگری،بزهکاری و تبهکاری، و مانندهای آنها خوار و شکست خورده نخواهند شد و همه نیروهای اهریمنی را از جامعه رانده و نابود خواهند کرد، به جوامع و گروههایی که به دست پیامبر اسلام و ائمه شیعه ساخته و پرداخته شدند بنگرید. آیا چیزی جز اثبات این مدعا و دعاوی زیر می بینید:الف آیا با مدیریت الهی و ربانی آن پیامبر بزرگوار و خاندان گرامی اش جامعه ایی ناامن و فقیر و ندار به جامعه ایی امن ودارا و برخوردار بدل نشد؛ به گونه ای که منافع مادی سراسر جزیره و سرزمینهای زیر پوشش اسلام افزایش یافته و برای تامین جامعه اسلامی، به گونه ای دادگرانه در میان ایشان هزینه و بخش می شد: (فلیعبدوا رب هذا البیت الذی اطعمهم من جوع
وآمنهم من خوف). (أو لم یروا انا جعلنا حرما آمنا ویتخطف الناس من حولهم). و آیا مفاسد، فتنه ها و ناامنی های سرزمین های اسلامی ناشی از عدول از دستورهای بی تبدیل اسلام نبوده است: (فکفرت بانعم الله فاذاقها الله لباس الجوع و الخوف) (انما بدء وقوع الفتن اهواء تتبع) (من اعرض عن ذکری فان له معیشه ضنکا ولو یواخذ الله الناس بظلمهم ما ترک علیها من دابه و لکن یؤخرهم الی اجل مسمی) (وما کنا معذبین حتی نبعث رسولا) (و علی الله قصد السبیل)(اناهدیناه السبیل اما شاکرا و اما کفورا) (فما بعد الحق الاالضلال)ب _ آیا با مدیریت الهی وربانی آن پیامبر بزرگوار و خاندان گرامی اش با جهل و نادانی در آن سرزمین مبارزه نشده و با صدور احکامی، همچون: (و یجعل الرجس علی الذین لایعقلون)، (هل یستوی الذین یعلمون والذین لا یعلمون)، «اطلبوا لعلم و لوبالصین» «تفکر ساعه خیر من عباده سبعین سنه» «العلماء ورثه الانبیاء» «اطلبوالعلم من المهد اِلی اللحد» «لاثروه َ کالعلم»، (اِقرأ وربّک الاکرم الذی علّم بالقلم) (ومایعقلها اِلا العالمون)، (اِنّما یخشی الله من عباده العلماء) «و واتر الیهم انبیائه»...،«ویثیرو الیهم دفائن العقول» (ولاتقف ما لیس لک به علم) «اول ما خلق الله العقل»...«بک اثیب و بک اعاقب» در تقدیس و ترویج علم و عقل نکوشیده وبا ایجاد و یا ترویج دانش های نقلی و تجربی و عقلی بسیار، همچون کلام، فلسفه، فقه استدلالی،عرفان نظری و استدلالی، ریاضیات و علوم دقیقه، ادبیات و زبان شناسی، ستاره شناسی و اخترنگاری، داروشناسی و.... فرهنگ و دانش بشری را توسعه و تعمیق نبخشیدند.ج _ آیا با مدیریت الهی وربانی آن پیامبر بزرگوار و خاندان گرامی اش تنش ها و بحران های اجتماعی سرزمین های زیر پوشش کاهش
نیافته و بسیاری از آنها، همچون تبعیض های نژادی و جنسی، فرزندکشی و دختر کشی، شرک و چند خداپرستی، بت پرستی و استوره پرستی، چند شوهری زنان، زناشویی با محارم و بستگان نزدیک و مانندهای آنها برای همیشه در تاریخ ریشه کن نشدند؟ و آیا بسیاری از ناهنجاری های اجتماعی، همچون شراب خواری و باده گساری، قمار بازی و منگ بازی، ناهنجاری های آمیزشی و جنسی، زنا و لواط و هم جنس سازی، بیماری های ناشی از گنده خواری، عدم رعایت بهداشت و نظافت، کشتار غیر نظامیان در جنگ ها، رباخواری و زورگیری، دزدی واختلاس، فساد و افساد و فتنه، کینه توزی و انتقام کشی، جادوگری و افسون پرستی،انصاب و ازلام، کفرو بی خدایی، غارتگری و تاراج خواری، نژادپرستی و تبارگرایی،مردپرستی و زن ستیزی، بیابانگردی و تمدن گریزی، باج گیری و زور خواری، برده داری واسیر کشی، دین سازی و کیش آفرینی، نادانی و بی سوادی، خیانت در امانت و پیمان شکنی و مانندهای آنها که آفات و آسیب های فراگیر جامعه جاهلی و مایه های خواری وسرافکندگی بشریت بودند، به شدت منع و تقبیح نشده و از میان دین داران راستین برچیده نشده و جوامع پای بند اسلامی از شرور و مفاسد آنها آسوده نگشتند؟ (ویضع عنهم اصرهم و الاغلال التی کانت علیهم، اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم اذ کنتم اعداء فالف بین قلبکم و کنتم علی شفا جرف ها رفانقذکم منها لما آمنوا کشفنا عنهم عذاب الخزی فی الحیوه الدنیا).د _ آیا با مدیریت الهی و ربانی آن پیامبر بزرگوار و خاندان گرامی اش تنش ها و بحران های اقتصادی، همچون تضییع حقوق کارگران و ارزش آفرینان، رباخواری و رانت خواری، احتکار و گران فروشی، کم فروشی و ترازو کاهی، بی کاری و تن پروری، اسراف وتبذیر، کنز و سرمایه
خوابانی، زیاده روی و عدم اقتصاد، دزدی و کلاه برداری، منع احسان و انفاق، یتیم گذاری و میراث خواری، راهزنی و تاراجگری و... منع و تقبیح نشده و در سرزمین های اسلامی کاهش و بعضاً نابود و ناپدید نگشتند: (الذین ان مکناهم فی الارض اقامو الصلوه و أتو الزکوه و امروا بالمعروف و نهوا عن المنکر).ه_ _ آیا با مدیریت الهی و ربانی آن پیامبربزرگوار و خاندان گرامی اش تنش ها و بحران های سیاسی سرزمین های زیر پوشش و نیز دولت ها و سرزمین های همسایه با بهترین شیوه تدبیر نگشته و کلیه ملت ها و دولت ها به صلح و سازش، پذیرش پیام رهایی بخش خداوند، عدم تعدی و اعتدا، برابری نژادی و تباری انسان ها، همسازی با ادیان توحیدی، رعایت پیمان ها وعهود حتی با ملل دیگر در صورت پیمانداری و عدم تجاوز،دعوت به حق و امر به معروف و نهی از منکر، تساهل و اغماض از سوابق پیش از اسلام افراد و ملل، احترام به آداب و سنن عقلانی ملت های مقهور، به رسمیت شناختن ادیان توحیدی، گفت و گوی فرهنگی و احتجاج عقلانی با دانشمندان و ملت ها و نحله ها وهمانندهای آنها دعوت نشده ودر سایه اسلام با یکدیگر به خوبی و آرامش نزیستند:(وادع الی سبیل ربک بالحکمه و الموعظه الحسنه) (لئن شکرتم لازیدنکم و لئن کفرتم فان عذابی لشدید).9_ به راستی تاریخ اسلام و زندگی خاندان وحی را بار دیگر و بارها مرور کنید. آیا پرسشی بوده است که از ایشان پرسیده باشند و ایشان در پاسخ آن بازمانده باشند، آیا جنگی بوده است که برافروزند و ایشان از آن هراسیده و بگریزند؟ آیا رقیب و دشمنی از رقبا و دشمنان ایشان هست که
به فضایل و کرامات ایشان اقرار و اعتراف نکرده باشد؟ آیا سربلندی در درگاه باشکوه و بی مانند خداوندی، افتخار است و یا سرافرازی در پیشگاه آفریدگان ناچیز و بی مقدار، و آیا خاندان وحی که در وصف ایشان آمده است: (ورفعنا لک ذکرک) «علی قسیم الجنه و النار» «الحسن و الحسین امامان قاما او قعدا» «الحسن و الحسین سیدا شباب اهل الجنه» (و ما ینطق عن الهوی). در پیشگاه خداوند سرافرازترین نیستند. آیا این ها شکست ناپذیری و سربلندی نیستند؟10 _ به راستی حتی اگر به دور از انگاره ها و اندیشه های دینی و الهی، سنجش سربلندی و شکست ناپذیری بر پایه ملاک ها و معیارهای بشری نیز انجام شود باز نیز دین محمد پرور و علی پرور و حسین پرور و... اسلام دینی شکست ناپذیر و رهبران و پیشوایان آن سران و بزرگانی سربلند و شکست ناپذیر نیستند. کدام یک از این بزرگان تسلیم زور فرمایان و ستم کاران شده اند؟ کدام یک از این بزرگان در پیشگاه دیگران درس خوانده و از دیگری جز خداوند و سرچشمه وحی آسمانی آموخته اند؟ رهبران کدام یک از ملل و نحل اسلامی و غیر اسلامی شاگردی ایشان نکرده و یادر جدال و احتجاج باایشان سرافکنده و خوار نگشته اند؟ در روزهای سخت جنگ و نبرد کدام یک از یلان و پهلوانان یارای برابری و رویارویی مردانه و دوسویه با ایشان یافته و یا به دست ایشان کشته و خوار نگشته اند؟ کدام پیشوای دینی را سراغ دارید که همانند وبه اندازه ایشان سد شکست ناپذیر اسلام در برابر کفار و دیوار کوتاه و فروتن دین در برابر مؤمنان و مصداق کریمه : (اذله علی المومنین اعزه علی الکافرین) باشد؟ کدام یک از