جرعه ای از کرامات امام حسین علیه السلام صفحه 158

آیه اللّه قزوینی می فرماید:

پس چرا در صدد برنیامدید که از راه امام حسین علیه السلام پیروی کنید؟ راهی که امام حسین علیه السلام آن را برگزیده و جانش را در آن راه فدا کرده است؟!

شاعر هندی می گوید: حق با شماست، من باید در این زمینه فکر کرده و تأمّل نمایم.

دل سوخته ی امام حسین علیه السلام

عبدالرّحمن جدید الإسلام، فرزند مشهدی تقی، ساکن روستای گوهران شهرستان خوی نقل می کند:

جدّ ما کشیش روستای ارمنی نشین سعیدآباد از توابع شهرستان خوی بود. در جوانی برای تحصیل به تفلیس و قفقاز می رود، کشیش های آنجا مقدم او را گرامی می دارند و به نوبت او را به مهمانی دعوت می کنند. روزی که نوبت به رئیس کشیش ها می رسد، ده تن از کشیشان وارد می شوند و از صاحب خانه تقاضا می کنند که باغچه ای را که مخصوص صاحب خانه است و از ورود دیگران ممانعت می کند، به آنها نشان دهد.

صاحب خانه قبول می کند و مهمان ها را به باغ اجازه ورود می دهد.

جدّ ما در آنجا مشغول مطالعه می شود، با کتابی برخورد می کند که در حقّانیت دین مقدس اسلام تألیف شده بود.

با مطالعه ی فرازهایی از این کتاب منقلب شده به قصد تشرّف به اسلام به سوی ایران برمی گردد.

در مسیر خود به ایران، از شدّت خستگی وارد سردابی می شود و می بیند که میّتی تازه در آنجا گذاشته اند.