جرعه ای از کرامات امام حسین علیه السلام صفحه 205

سیمون به شدّت تحت تأثیر قرار گرفت، بدنش لرزید، به خدمت سید محمد تقی اشرفی رفت و از او راه تشرّف به اسلام را فرا گرفت و مسلمان شد.

این کرامت باهره را مرحوم آیه اللّه سید نور الدّین میلانی (1335 1425 قمری) بدون واسطه از سید محمد تقی اشرفی برای نگارنده نقل فرمود.

سید محمد تقی اشرفی، فرزند سید عبدالغفّار مازندرانی، متوفای 1365 قمری، از اساتید بزرگ نجف اشرف، از شاگردان آخوند خراسانی و از استوانه های علمی و اخلاقی زمان خود بود.(1)

من به چشم خود دیدم که آرام جانم می رود

شهادت حضرت علی اکبر علیه السلام آن قدر بر امام حسین علیه السلام سخت بود که مرحوم شیخ جعفر شوشتری می نویسد: در مصیبت حضرت علی اکبر سه مرتبه نزدیک بود امام علیه السلام قالب تهی کند.

در مورد مرحوم آیه اللّه سید ابوالحسن اصفهانی نقل شده: هنگامی که فرزندش را سر بریدند، چون می دانست که توطئه ای در کار است و می خواهند در نجف اشرف اختلاف ایجاد کنند، بسیار با متانت رفتار کرد، در مراسم تشییع و مجالس ترحیم، خود را بسیار طبیعی، صبور و شکیبا نشان داد، قاتل را عفو کرد، ولی شب ها در پشت بام منزلش ناله های جانسوز می زد و همه اش می گفت:

داغی که حسین از غم اکبر به جگر داشت جز خالق اکبر ز دل او که خبر داشت

نام نامی و یاد گرامی حضرت علی اصغر علیه السلام