جرعه ای از کرامات امام حسین علیه السلام صفحه 228

من سخن سلمان را فراموش کرده بودم، امروز تا به محضر امام حسین علیه السلام رسیدم، سخن سلمان را به یاد آوردم و دیگر همه چیز دگرگون شد.

در منزل ذوحسم پس از خطابه ی پرشور امام حسین علیه السلام زهیر عرض کرد:

مولا جان! اگر ما در دنیا جاوید بودیم، باز هم ترجیح می دادیم که در کنار شما باشیم و از شما جدا نشویم.

در شب عاشورا که امام حسین علیه السلام فرمود:

من بیعت خود را از شما برداشتم.

پس از قمر بنی هاشم، زهیر برخاست و عرضه داشت:

ای کاش هزار جان داشتم و همه ی آنها را در راه تو فدا می کردم.

روز عاشورا پس از شهادت جناب حبیب، زهیر امام حسین علیه السلام را تسلّی می داد و عرضه می داشت: مگر نه این است که ما بر حق هستیم، دیگر از مرگ هراسی نداریم.(1)