جرعه ای از کرامات امام حسین علیه السلام صفحه 70

اهل بیت علیهم السلام می باشد که چنین مرگ مبارکی به ندرت پیدا می شود و به هر کسی نصیب نمی شود.

اخلاص یک ذاکر امام حسین علیه السلام

روز شنبه 4/8/92 برابر 20 ذی حجّه الحرام 1434 ق. حضرت حجه الاسلام والمسلمین آقای حاج شیخ عباس شیخ الرئیس در مورد جدّ خود حاج آخوند ملاّ حسینعلی نقل کرد که سالیان دراز در روستای «زنگی آباد» از توابع کرمان منبر می رفت، در اثر کهولت سن و افتادن دندان هایش، اهالی روستا یک واعظ جوان خوش صدا را دعوت می کنند، او نیز شب اول ماه محرّم یک منبر جالب با صدای خوش و لحن دلپذیر ارایه می دهد، فردا مریض می شود و تا آخر دهه در بستر بیماری می افتد و مجلس را آقای ملاحسینعلی اداره می کند.

مرحوم ملا حسینعلی از شب دوم تا شب عاشورا وقتی به منبر می رود، خطبه می خواند، چند تا مسأله می گوید، آیات و احادیث می خواند، مرثیه می خواند، باز خطبه ای خوانده، مسئله ای گفته، آیات و احادیث و مرثیه ی مجدّد خوانده، منبر را به پایان می رساند.

روز عاشورا که مجالس پایان می پذیرد، اهالی روستا پولی جمع کرده، به ایشان تقدیم می کنند، ایشان آنرا دقیقاً نصف می کند، نصفش را برمی دارد و نصف دیگر را به آن روحانی جوان می دهند.

اهالی روستا می گویند: او که منبر نرفته، مرحوم ملا حسینعلی می فرماید: من هر شب دو منبر رفته ام، منبر اول را به نیت خودم و منبر دوم را به نیابت از طرف ایشان رفته ام و لذا نصف این پول به ایشان اختصاص دارد.

وی عملاً اخلاص خود را در نوکری سالار شهیدان به اثبات می رساند و