جرعه ای از کرامات امام حسین علیه السلام صفحه 71

اشتباه اهالی روستا را در تصمیم خود برای آوردن رقیب برای ایشان آشکار می سازد.

عنایت خاص امام حسین علیه السلام به عزاداران

مرحوم آیه اللّه حاج سید محمد کاظم قزوینی، از یک پزشک عراقی مقیم کربلا نقل فرمود که در کربلا مطب داشت، و مطبّ او متّصل به خانه اش بود و راه ورود منزلش از داخل مطب بود.

او همه ساله معجونی درست می کرد و آن را به سرِ عزاداران می زد تا در بهبودی جراحتشان موءثّر باشد.

یک سال در ایّام عاشورا به شدّت مریض می شود و در منزل بستری می شود.

روز عاشورا به یکی از دوستانش تلفن می کند که این معجون را او ببرد و بر سر عزاداران بمالد.

به همسرش می گوید که در مطب یک ظرف پنج لیتری هست، آن را به آن شخص بدهد.

آن شخص می آید و آن معجون را می گیرد و بر سر عزاداران می مالد.

طرف عصر تا حدّی بهبودی حاصل می کند و با تکیه به عصا به سوی حرم حضرت سیّدالشّهدا علیه السلام عزیمت می کند.

وقتی از مطب عبور می کند، می بیند که آن معجون بر سر جایش هست.

از همسرش می پرسد: مگر این ظرف را به آن شخص ندادی؟ می گوید: چرا؟ می گوید: این ظرف که سرِ جایش هست.