مقتل امام حسین(علیه السلام) و انصار او صفحه 1

مقدمه

نهضت امام حسین(علیه السلام)نهضتی الهی، متمدن و بالنده ای بود که خدای تعالی آن را اراده کرده بود تا چراغی فرا روی انسانیت و مشعلی برای بشریت و مصباح روشنی بخشی برای گمشدگان باشد.

شالودهی این نهضت الهی، فدا کردن گران و ارزان در راه برانداختن طاغوت و ناکام کردن نقشه های شیطانی و کشف معایب جاهلیت را ایجاب می کرد.

و از سویی دیگر، نظریه ی پاک و اصیل اسلامی را درباره ی عدالت و مساوات و اهداف حقه اش بیان می کرد.

نهضت حسینی تابلوی دل انگیزی از تمدن بود که به سوی اهداف بالنده ی زندگی دعوت می کرد.

همان طوری که امام حسین(علیه السلام)در کربلا به امویان خطاب کرد و فرمود:

«ان لم یکن عندکم دین فکونوا أحرارا فی دنیاکم» ؛ اگر دین ندارید، در دنیای خود آزاده باشید.

این قله تمدن و عقلانیت دور از ظلم و استبداد و انحراف است. برای رسیدن به اهداف والا احتیاج به فداکاری است و بنا بر فرمودهی پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)به حسین(علیه السلام): «شاء الله ان یراک قتلا و یراهن سبایا»؛ خداوند خواسته است تو را کشته و آنان را اسیر بیند، اوج این فداکاری در حسین(علیه السلام)و اهل حرم و انصار او هویدا گردید.

این فداکاری و ایثار فوق العاده در مال و جان و خون از طرف پیامبر صلی الله علیه و آله و