مقتل امام حسین(علیه السلام) و انصار او صفحه 339

12 - زیاد، ابو عمرهی همدانی صائدی

او زیاد فرزند عریب بن حنظله بن دارم بن عبدالله بن کعب صائد بن شرحبیل بن شراحیل بن عمرو بن جشم بن حاشد بن جشم بن حیزون بن عوف بن همدان، ابو عمرهی همدانی صائدی است. بنی صائد نسلی از همدان هستند. عریب از اصحاب رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم)بود که عده ای از اهل طبقات او را ذکر کرده اند. و ابو عمره، پسر او، پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم)او را درک کرد و مردی شجاع، مشغول به مناسک و معروف به عبادت بود.

نویسنده ی کتاب الاصابه می گوید: او حاضر شد و در رکاب امام حسین(علیه السلام)به شهادت رسید.

شیخ ابن نمای حلی از مهران کاهلی غلام آنها روایت می کند که گفت: در کربلا حاضر بودم، مردی را دیدم که به شدت قتال می کرد و بر هیچ گروهی حمله نمی کرد مگر آنها را پراکنده می ساخت پس نزد امام حسین(علیه السلام)باز می گشت و می گفت:

ابشر هداک الله یابن احمدا

فی جنه الفردوس تعلوا صعده؛

خدا هدایتت کند ای پسر احمد(صلی الله علیه و آله و سلم)، تو را به بهشت فردوس که در آن به بالا صعود می کنی بشارت میدهم.

گفتم او کیست؟ گفتند: ابوعمرهی حنظلی است.

پس عامر بن نهشل، یکی از افراد بنی تیم اللات بن ثعلبه بر او حمله کرد و او

را کشت و سر از بدنش جدا کرد.

گفت: او مردی کوشا در عبادت بود.

13 - واضح ترکی، غلام حرث مذحجی سلمانی

واضح، غلامی ترک، شجاع، قرآن خوان و از آن حرث سلمانی بود و بنا بر گفته ی مؤلف الحدائق الوردیه، همراه جناده بن الحرث خدمت امام حسین(علیه السلام)رسید.