دانشنامه شعر عاشورایی: انقلاب حسینی در شعر شاعران عرب و عجم صفحه 257

1- یوم بسفح الدار لا أنساه أرعی له دهری الذی أولاه

2- یوم عمرت العمر فیه بفتیهمن نورهم أخذ الزمان بهاه

3- فکأنّ أوجههم ضیاء

نهاره و کأنّ أوجههم نجوم دجاه

4- و مهفهف کالغصن حسن قوامه و الظبی منه إذا رنا عیناه

5- نازعته کأسا کأنّ ضیاءهالمّا تبدّت فی الظلام ضیاه 1- من خاطره ی روزی که در پهنه ی خانه جذبه ای داشتم را در همه عمرم از یاد نمی برم.

2- روزگاری بود که دوران عمرم را با جوانانی می گذراندم که زمانه جلوه ی خود را از فروغ آنان می گرفت.

3- گویا چهره هاشان پرتو روز را تشکیل می داد و گویا چهره هاشان ستاره ی تاریکیهای شب بود.

4- باریک اندام و خوش ترکیبی که در حسن استواری چون شاخ درخت، و چشمانش در نظرافکنی چون آهو.

5- با او ساغری را تعارف می کردیم که در تاریکی ها، چون چراغ، از صفا می درخشید.