شش گوشه بهشت صفحه 18

می کنند(1). بنابراین می توان گفت که این کروبیان، بیش از کعبه، دل در گرو مشهد حضرت اباعبداللّه دارند. این نیست مگر به خاطر عظمت و مرتبت عالی زیارت آن حضرت.

کربلا: محلّ نجوای خدا با انبیا

آرامگاه حضرت سیّد الشّهدا علیه السلام فقط عرصه فرشتگان الهی نیست. معبدی است که خداوند با انبیاء اولوالعزمی چون موسی علیه السلام و نوح علیه السلام در آن نجوا کرده است. امام زین العابدین علیه السلام می فرمایند:

ألغاضِریَّه هِیَ البُقعهُ الَّتی کَلَّمَ اللّه فیها مُوسَی بنَ عِمرانَ علیه السلام و ناجی نُوحاً فیها وَ هِیَ أکرَمُ أرضِ اللّهِ عَلَیهِ وَ لَولا ذلِکَ مَا استَودَعَ اللّهُ فیها أولیاءُ وَ أنبِیاءَهُ فَزُورُ و قُبُور نا بِالغاضِریَّهِ(2)

غاضریّه (کربلا) آن بقعه ای است که خداوند در آن با موسی بن عمران سخن گفت و با نوح در آن نجوا کرد و آن والاترین زمین [های] خدا در نزد اوست و اگر چنین نبود خداوند اولیا و انبیایش را در آن به ودیعه نمی سپرد. پس قبرهای ما را در غاضریّه (کربلا) زیارت کنید.

در این روایت شریف، امام سجادعلیه السلام تصریح می فرمایند که کربلا با فضیلت ترین سرزمین ها نزد خداوند است. به همین خاطر، پروردگار متعال اوّلاً والاترین اولیای خویش را به دامان آن سپرده است و ثانیاً آن را محلّ نجوای خود با انبیای خویش قرار داده است. امام 5