فرهنگ عاشورا صفحه 116

جندب بن حجیر خولانی

از شهدای عاشورا در کربلاست.نامش در زیارت رجبیّه نیز آمده است.برخی نامش را«جندب بن حجر»نوشته اند.وی از چهره های بارز شیعه در کوفه و از یاران علی«علیه السلام»بود و قبل از رسیدن سپاه حرّ به کاروان امام حسین«علیه السلام»،از کوفه بیرون آمده و به کاروان حسینی پیوسته بود.شهادتش را در حملۀ اوّل نوشته اند. (1)

جون

غلام سیاه ابو ذر غفاری که در کربلا به شهادت رسید.جون بن حوّی پس از شهادت مولایش ابو ذر،به مدینه برگشت و در خدمت اهل بیت در آمد.ابتدا خدمت امیر المؤمنین«علیه السلام»بود.سپس در خدمت امام حسن و امام حسین«علیه السلام»و بالأخره در خدمت امام سجاد«علیه السلام»بود.در سفر کربلا،از مدینه همراه امام تا مکّه و از آنجا به کربلا آمد.چون به اسلحه سازی و اسلحه شناسی آشنا بود،به نقل ابن اثیر و طبری،شب عاشورا هم در کربلا به کار اصلاح سلاحها اشتغال داشت.با آنکه سنّ او زیاد بود،ولی روز عاشورا از سید الشهدا«علیه السلام»اذن میدان طلبید.امام او را رخصت داد تا برود و آزادش کرد.ولی او با اصرار،می خواست در روزهای شادی و غم و راحت و رنج،از خاندان پیامبر جدا نشود.

به امام حسین«علیه السلام»عرض کرد:گرچه نسبم پست و بویم ناخوش و چهره ام سیاه است،ولی می خواهم به بهشت روم و شرافت یابم و رو سفید شوم.از شما جدا نمی شوم تا خون سیاهم با خونهای شما آمیخته شود.پس از نبرد،وقتی بر زمین افتاد،امام خود را به بالین او رساند و چنین دعا کرد:خدایا!رویش را سفید و بویش را معطّر کن و او را با نیکان محشور گردان«اللّهم بیّض وجهه و طیّب ریحه و احشره مع الأبرار و عرّف بینه و بین محمّد و آل محمّد» (2)به دعای امام،بویش معطّر گشت.امام باقر«علیه السلام»از امام سجاد«علیه السلام»روایت می کند که پس از عاشورا که مردم برای دفن کشته ها به میدان می آمدند(و بنی اسد برای دفن شهدا آمدند)،پس از ده روز،بدن جون را در حالی یافتند که بوی مشک از آن به مشام می رسید. (3)

1- 1) -اعیان الشیعه،ج 4،ص 242،عنصر شجاعت،ج 1،ص 309.
2- 2) -همان،ج 4،ص 297،انصار الحسین،ص 65،بحار الأنوار،ج 45 ص 22.
3- 3) -بحار الأنوار،ج 45،ص 23،معارف و معاریف،ج 2،ص 634.