فرهنگ عاشورا صفحه 118

بن مالک نقل کرده اند. (1)برخی هم او را با همان جون،غلام ابو ذر اشتباه گرفته اند.

جهاد

از دستاوردها،اهداف،انگیزه ها،درسها و پیامهای عمدۀ عاشورا،«جهاد»است.جهاد، عامل قدرت و شوکت امّت اسلام و نشانۀ حق باوری و خداجویی و آخرت گرایی مسلمان است.ملّتی هم که از مبارزه در راه باورهای مقدّس و آرمانهای شکوهمند خویش سرباز زند.گرفتار ذلّت و زبونی می شود. جهاد،یکی از واجبات دینی است و پیشوایان دین،شایسته ترین کسانی اند که به آن قیام کنند و مردم را هنگام نیاز،به جهاد فرا خوانند.

جهاد،گاهی با دشمنان متجاوز و کفّار مهاجم است،گاهی با منافقان و گاهی با متجاوزان داخلی که بر ضدّ حکومت حق می شورند،گاهی بر ضدّ ظالمان، بدعت گذاران، تحریف گران،ترویج کنندگان باطل،تعطیل کنندگان حدود الهی،بر برهم زنندگان امنیت جامعۀ اسلامی و غاصبان حکومت مشروع و الهی از شایستگان است.

سید الشهدا«علیه السلام»در عصری قرار گرفته بود که امویان،کمر به هدم اسلام و محو شریعت بسته بودند و دین خدا در معرض نابودی بود.جهاد آن حضرت،جانی تازه به اسلام داد و خونی تازه در رگهای جامعه دوانید.آن حضرت با استناد به این کلام پیامبر خدا«صلی الله علیه و آله»که فرمود:«من رأی سلطانا جائرا مستحلاّ لحرام اللّه ناکثا عهده مخالفا لسنّه رسول اللّه یعمل فی عباد اللّه بالإثم و العدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لا قول کان حقّا علی اللّه ان یدخله مدخله».

این شرایط را بر گروه حاکم و امویان تطبیق کرده،فرمود:اینان،پیروی از شیطان کرده و اطاعت خدا را واگذاشته اند،فساد را آشکار،حدود الهی را تعطیل و بیت المال را مخصوص خود ساخته،حرام خدا را حلال کرده،حلال الهی را حرام کرده اند.سپس خود را شایستۀ رهبری و حکومت دانسته،مردم را به تبعیت از نماینده اش«مسلم بن عقیل» فرمان می دهد،تا خودش به کوفه برسد. (2)سکوت نکردن در برابر سلطۀ ستم و اعتراض به بدعتها و کشتن بی گناهان و هتک نوامیس مسلمانان و قطع حقوق حقداران،از مظاهر دیگر جهاد است که حسین بن علی«علیه السلام»پیشتاز این جبهه نیز بود.در نامه هایی هم که پس از ورود به مکّه،به مردم بصره و کوفه نوشت،سخن از نابود کردن سنّت و احیای بدعت توسط بنی امیّه و دعوت کوفیان و بصریان به اطاعت از خویش است تا در مبارزه ای با