فرهنگ عاشورا صفحه 126

عاشورا،که هر یک نحوۀ شهادت دیگری را پیشگویی می کرد و مایۀ شگفتی حاضران بودند،معروف است، (1)و این از همان علم منایاست که از علی آموخته بودند و جریانات آینده را جز داشتند.روز عاشورا رجزی که در حمله هایش می خواند چنین بود:

انا حبیب و ابی مظهّر فارس هیجاء و حرب تسعر (2)

حبیب بن مظاهر،روز عاشورا از اینکه با شهادتش به بهشت خواهد رفت،خوش حال بود و با«بریر بن خضیر»مزاح می کرد.شهادت او بر حسین«علیه السلام»بسیار سخت بود.هنگام شهادت 75 سال داشت.سر او نیز همراه سرهای شهدا در کوفه گردانده شد.

حجّاج بن زید سعدی

از شهدای کربلاست.برخی هم نام او را حجاج بن بدر گفته اند.وی اهل بصره بود.

نامه ای هم از سوی مسعود بن عمرو ازدی برای حسین بن علی«علیه السلام»برد(در پاسخ نامۀ حسین«علیه السلام»)که خطاب به او و سران بصره نوشته و آنان را به یاری خویش فراخوانده بود. (3)

نامش در زیارت ناحیۀ مقدسه نیز آمده است.

حجّاج بن مسروق جعفی

از شهدای گرانقدر عاشورا و مؤذّن سید الشهدا«علیه السلام». (4)وی اهل کوفه و از یاران امیر المؤمنین«علیه السلام»بود.وقتی خبر هجرت امام حسین«علیه السلام»را از مدینه به مکّه شنید،خود را به آن حضرت رساند و همراه امام از آنجا به کربلا آمد.همواره ملازم سید الشهدا بود و در پنج وقت نماز،اذان می گفت.در مسیر راه،وقتی که امام حسین«علیه السلام»به منزلگاه«قصر بنی مقاتل»رسید و در آنجا خیمه گاه عبید اللّه بن حرّ جعفی را دید،حجّاج بن مسروق را در پی او فرستاد تا او را به پیوستن به امام فراخواند. (5)(گرچه توفیق حسینی شدن نیافت).

هنگامی که کاروان حسین«علیه السلام»با سپاه حرّ بر خورد کردند،او به امر امام،اذان ظهر گفت.

در برخی کتب از او با عنوان«مؤذّن حسین»یاد کرده اند. (6)روز عاشورا به میدان رفت و جنگید و غرق خون نزد امام برگشت.پس از گفتگویی با سید الشهدا،بار دیگر

1- 1) -عنصر شجاعت،خلیل کمره ای،ج 2،ص 26.
2- 2) -الحسین فی طریقه الی الشهاده،ص 6.
3- 3) -انصار الحسین،ص 67.
4- 4) -بحار الأنوار،ج 45،ص 25.
5- 5) -عنصر شجاعت،ج 1،ص 80.
6- 6) -انصار الحسین،ص 68.