فرهنگ عاشورا صفحه 133

حسین منّی و انا من حسین«علیه السلام»

حسین«علیه السلام»از من است و من از حسینم.حدیثی که رسول خدا«صلی الله علیه و آله»فرموده است و در کتب حدیثی شیعه و اهل سنّت آمده است،متن کامل آن چنین است:«حسین منّی و انا من حسین احبّ اللّه من احبّ حسینا و ابغض اللّه من ابغض حسینا،حسین سبط من الأسباط،لعن اللّه قاتله» (1)اینگونه تعبیر(من از اویم و او از من است)نشانۀ وحدت کامل فکری،روحی، مرامی،جسمی و خطّمشی است و رسول خدا«صلی الله علیه و آله»نیم قرن پیش از حادثۀ کربلا، خواسته قیام و نهضت حسینی را تداوم راه خویش بداند و دشمنان سید الشهدا را که دست خود را به خون او آلودند،دشمنان و قاتلان خود به حساب آورد،چرا که خشم و رضا و جنگ و صلح و یاری یا جفا بر حسین«علیه السلام»،همسان با خشم و رضا و جنگ و صلح و یاری و جفا بر پیامبر خداست،چرا که این دو،یک جان در دو بدن و یک فکر و مرام،در دو زمانند. (2)این گونه بیان همبستگی کامل،ترسیم کنندۀ خط صحیح حرکت اجتماعی و دینی و مبارزاتی و سیاسی در طول تاریخ است.چنین نیست که از هم بودن این دو حجّت الهی، تنها پیوند جسمی و از نسل پیامبر بود حسین«علیه السلام»را بگوید،بلکه عمده ترین مفهوم،هم خطّی آن دوست.

مفهوم بلند دیگری که در این حدیث نهفته،آن است که وجود پیامبر«علیه السلام»و آیین و مکتب او در وجود ابا عبد الله«علیه السلام»تداوم یافته است،آن هم نه تنها تداوم جسمی،بلکه نگهبان دین پیامبر«صلی الله علیه و آله»،امام حسین است و قیام و شهادت او سبب بقای دین رسول خداست.سخن،تنها بار عاطفی ندارد،بلکه بیانگر یک حقیقت اجتماعی و تاریخی است.

اگر که دین مصطفی هنوز در جهان بپاست از آن سر بریدۀ تو هست و از نوای تو

احیاگر دین پیامبر،نهضت حسینی بود.خود ابا عبد الله«علیه السلام»در خطبه ای که فلسفه و قیام خویش را بیان کرد،اشاره فرمود که هدف،حرکت در مسیر سیرۀ پیامبر و علی«علیه السلام»و امر به معروف و نهی از منکر است و اینگونه است که انحرافها زدوده شده و دین استوار و پابرجا می ماند.اینکه گفته اند:«انّ الإسلام محمّدیّ الحدوث،حسینیّ البقاء»اشاره به همین