فرهنگ عاشورا صفحه 144

اشراف کوفه با او بیعت کردند.مختار پس از استیلا بر اوضاع،یکایک قاتلان حسین«علیه السلام»را دستگیر می کرد و می کشت.نیروهایی هم به اطراف می فرستاد تا هم بر آن مناطق استیلا یابد و هم جنایتکاران را گرفته و به کیفر رساند.مدّتها این تحرّکات و دستگیریها و نبرد با مقاومت کنندگان از طرفداران بنی امیّه ادامه داشت.مختار موفق شد کسانی چون عمر سعد،شمر،ابن زیاد،خولی،سنان،حرمله،حکیم بن طفیل،منقذ بن مرّه،زید بن رقاد، زیاد بن مالک،مالک بن بشر،عبد الله بن اسید،عمرو بن حجّاج و بسیاری از کسان را که در کربلا دستشان به خون شهدا آلوده بود از دم تیغ گذراند و پیکرشان را بسوزاند و یا در مقابل سگها بیندازد. (1)مختار،سر«ابن زیاد»را به مدینه نزد محمد حنفیه فرستاد،او هم آن سر را پیش امام سجاد«علیه السلام»آورد.آن حضرت مشغول غذا خوردن بود.با دیدن این صحنه، سجدۀ شکر به جای آورد و فرمود:«الحمد للّه الذی ادرک لی ثاری من عدوّی و جزی اللّه المختار خیرا...». (2)مختار،هجده ماه حکومت کرد(تا 14 رمضان سال 67)و در سنّ 67 سالگی در درگیری با سپاهیان عبد الله بن زبیر به شهادت رسید.

-مختار ثقفی

خزیمیّه

نام یکی از منزلگاههای بین راه مکّه و کوفه(نزدیک کوفه)که امام حسین«علیه السلام»در سفر به سوی عراق،یک شبانه روز در آنجا ماند.این نام،منسوب به«خزیمه بن خازم»است و برای کسی که از کوفه به مکّه رود،پس از منزل«زرود»قرار دارد. (3)در آن محلّ،چاهها و آبها و درختان و منازلی بوده است.در همانجا و همان شب بود که زینب کبری«علیه السلام»بیرون از خیمه ها صدای هاتفی را شنید که دو بیت شعر خواند،مضمونش این بود که این کاروان به سوی مرگ می رود.امام حسین«علیه السلام»در پاسخ خواهرش فرمود:«یا اختاه،کلّ ما قضی اللّه فهو کائن». (4)خداوند هر چه را مقدر فرموده است،خواهد شد.

خطّ الموت...

این تعبیر،سر فصل خطبه ای از سید الشهداست که آن حضرت در مکّه و پیش از

1- 1) -برگرفته و تلخیص شده از:در کربلا چه گذشت(ترجمۀ نفس المهموم)،ص 776 به بعد.
2- 2) -معالی السبطین،ج 2،ص 260.
3- 3) -مقتل الحسین،مقرّم،ص 207.
4- 4) -الحسین فی طریقه الی الشهاده،ص 65 به نقل از مقتل خوارزمی.