فرهنگ عاشورا صفحه 160

می آمد،بیشتر در بغداد زیست.شعرهایش بیشتر در نکوهش خلفای جور و حمایت از اهل بیت«علیه السلام»بود.ولادت این چهرۀ نابغۀ شعر شیعی که از شیفتگان جان باختۀ راه ائمّه و ولایت بود،سال 148 و شهادتش به دسیسۀ حاکم دمشق،در 98 سالگی در 246 هجری بود.قبرش در«زویله»نزدیک مرز سودان است. (1)

دعبل به خاطر قصیدۀ«مدارس آیات»،پیراهنی از امام رضا«علیه السلام»خلعت گرفت.او نه تنها یک شاعر برجسته،بلکه در علم حدیث و کلام و تاریخ و لغت نیز چهرۀ ارزشمندی بود و از علمای شیعه به حساب می آمد و سروده هایش در زمان خود او منتشر و دهان به دهان نقل می شد.

دعوتنامه-نامۀ کوفیان به امام حسین«علیه السلام»

دغدغه

تابوت بزرگی که معمولا دسته های عزادار یا تعزیه خوان ،آن را روز 28 صفر که مصادف با شهادت امام حسن مجتبی«علیه السلام»است می آورند.ابتدا دغدغه را سیاهپوش کرده، در حالی که بر دوش عزاداران بود،دو کودک در اطراف آن نوحه خوانی می کردند. (2)ظاهرا تنها در شهر فم رایج و مصطلح بوده است.

دفن اجساد شهدا-بنی اسد

دفن در کربلا

دفن شدن در سرزمین مقدّس کربلا در فرهنگ شیعه،ارزش است و رحمت الهی شامل کسانی می شود که در حایر حسینی و کربلا دفن شوند.بسیاری از بزرگان،علما، امرا و مردم عادی وصیت می کرده اند که در آنجا دفن شوند و حتی کسانی پس از مدفون شدن در جای دیگر،دوباره جسد را به کربلا منتقل کرده اند و نمونه های زیادی برای آن هست،از جمله پدر سید رضی گردآورندۀ نهج البلاغه. (3)در اینکه محدودۀ این استحباب و ارزش تا کجاست،دیدگاههای مختلفی است،بستگی به محدودۀ حرم دارد که از یک فرسخ تا پنج فرسخ هم نقل شده است.

-حرم حسینی،کربلا،حایر

1- 1) -الغدیر،علامه امینی،ج 2،ص 286-263.نیز دربارۀ شرح حال او ر.ک:«دعبل خزاعی،شاعر دار بر دوش»از: مصطفی قلیزاده.
2- 2) -تاریخ تکایا و عزاداری قم،ص 218.
3- 3) -موسوعه العتبات المقدسه،الخلیلی،ج 8،ص 95.