فرهنگ عاشورا صفحه 165

«الظّلیمه الظّلیمه لامّه قتلت ابن بنت نبیّها». (1)

خونی که روی یال تو پیداست،ذو الجناح خون همیشه جاری مولاست،ذو الجناح

یک قطره آفتاب به روی تنت نشست بوی خدا ز یال تو برخاست،ذو الجناح (2)

ذو حسم

نام محلّی است.یکی از منزلگاههای میان مکّه و کوفه.چون طلیعۀ سپاه اعزامی از کوفه برای امام حسین«علیه السلام»آشکار شد،یارانش را به طرف ذو حسم سوق داد و پیش از رسیدن نیروهای دشمن،در آنجا اردو زد.حرّ و سربازانش در همین مکان با امام حسین«علیه السلام»برخورد کردند و آن حضرت دستور داد حرّ و سپاه او و حتی اسبانشان را سیراب کنند که از راه رسیده بودند و بی تاب عطش بودند.امام سپس برای آن گروه سخنرانی کرد و هنگام ظهر،نماز جماعت خوانده شد.حرّ و سپاه او نیز به امام حسین«علیه السلام» اقتدا کردند. (3)

1- 1) -بحار الأنوار،ج 44،ص 266.
2- 2) -از:حسین عبدی.
3- 3) -مقتل الحسین،مقرّم،ص 215.