فرهنگ عاشورا صفحه 166

ر

رأس الحسین«علیه السلام»-مشهد رأس الحسین«علیه السلام»

رباب

رباب،دختر امرء القیس بن عدی،همسر سید الشهدا«علیه السلام»و مادر سکینه و علی اصغر(عبد الله).او در سفر کربلا حضور داشت و همراه اسیران به شام رفت،سپس به مدینه بازگشت و مدّت یک سال برای سید الشهدا«علیه السلام»عزاداری کرد و مرثیه هایی هم در سوگ آن حضرت سرود.خواستگارانی از اشراف و بزرگان قریش را ردّ کرد و حاضر نشد با کسی ازدواج کند.در سوگ ابا عبد اللّه«علیه السلام»پیوسته گریان بود و زیر سایه نمی رفت،از فرط گریه و اندوه بر شهادت حسین«علیه السلام»یک سال بعد(در سال 62 هجری)جان باخت. (1)از جمله سروده های او در شهادت امام حسین«علیه السلام»ابیاتی است که اینگونه شروع می شود:

اِنّ الذی کانَ نورا یُستَضاءُ به فی کَربلاء قتیل غیرُ مَدفونِ

سِبطُ النبیّ جَزاکَ اللّه صالِحه عَنّا و جُنّبتَ خُسرانَ المَوازین...

-2

حسین بن علی«علیه السلام»نیز به این همسر با فضیلت و ادب و دخترش سکینه و خانه ای که این دو را در بر گرفته باشد،محبّت داشت و می فرمود:

لعمرک انّنی لاحبّ دارا تحلّ بها سکینه و الرّباب

احبّهما و ابذل جلّ مالی و لیس لعاتب عندی عتاب (3)

1- 1) -ادب الطف،شبر،ج 1،ص 63،کامل،ابن اثیر،ج 2،ص 579.
2- 2) -اعیان الشیعه،ج 6،ص 499.
3- 3) -همان.