فرهنگ عاشورا صفحه 182

واقعیّت آن مرگ است.زندگی آن است که از ویژگیهای حیات برخوردار باشد و تلاش انسان در مسیر یک فکر و ایمان پیش رود.به قول معروف:

قف دون رأیک فی الحیاه مجاهدا انّ الحیاه عقیده و جهاد

«زندگی پیکار باشد در ره اندیشه ها».شهیدان نیز چنین حیاتی دارند و به تعبیر قرآن «احیاء عند ربّهم»اند،اگر چه تن مادی شان زیر خاک می رود ولی نام و مرام و مکتب و هدفشان باقی است و این همان«زندگی»است.

دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت آری آن جلوه که فانی نشود نور خداست

نه بقا کرد ستمگر،نه به جا ماند ستم ظالم از دست شد و پایۀ مظلوم بجاست

زنده را زنده نخوانند که مرگ از پی اوست بلکه زنده است شهیدی که حیاتش ز قفاست

تو در اوّل،سر و جان باختی اندر ره عشق تا بدانند خلایق که فنا شرط بقاست (1)

-درسهای عاشورا

زهیر بن بشر خثعمی

از شهدای حملۀ نخست در روز عاشورا بود. (2)نامش در زیارت ناحیۀ مقدسه هم آمده است.

زهیر بن سائب

از شهدای کربلاست.نامش در زیارت رجبیّه هم آمده است.به نام زهیر بن سیّار هم نقل شده است. (3)

زهیر بن سلیم ازدی

از شهدای کربلاست که به نقل«مناقب»ابن شهر آشوب،روز عاشورا در حملۀ اوّل به شهادت رسید.وی و خاندانش از یاران علی«علیه السلام»بودند و در میدانهای حماسه،رشادتها نشان دادند.گویند:او شب عاشورا به کربلا آمد و چون تصمیم قطعی سپاه کوفه را بر جنگ با سید الشهدا دید،از عمر سعد جدا شد و به کاروان حسینی پیوست و در رکاب امام شهید شد. (4)

1- 1) -فؤاد کرمانی(حسین پیشوای انسانها،ص 258).
2- 2) -اعیان الشیعه،ج 7،ص 70.
3- 3) -انصار الحسین،ص 100.
4- 4) -عنصر شجاعت،کمره ای،ج 3،ص 25،اعیان الشیعه،ج 7،ص 70.