فرهنگ عاشورا صفحه 183

زهیر بن سلیمان

از شهدای کربلا شمرده شده است.زهیر بن سلمان هم گفته اند.نام او در زیارت رجبیّه نیز آمده است. (1)

زهیر بن قین بجلی

از شخصیتهای برجستۀ کوفه بود که روز عاشورا،افتخار یافت در رکاب حسین بن علی«علیه السلام»به شهادت برسد.وی در میدانهای جنگ،دلاوریهای بسیاری نشان داده بود.ابتدا نیز هوادار جناح عثمان بود،امّا توفیق یافت که نیک فرجام و از شهدای عالی مقام کربلا شود.وی در سال 60 هجری(که سید الشهدا هم از مکّه به قصد کوفه حرکت کرده بود)از سفر حج بر می گشت و دوست نداشت که با امام برخورد کند و هم منزل شود.امّا در یکی از منزلگاهها ناچار با فرود آمدن کاروان حسینی همزمان شد.امام کسی را نزد او فرستاد.

فرستادۀ حسین«علیه السلام»به خیمۀ او رفت و پیام امام را رساند.ابتدا بی میلی نشان می داد.امّا همسرش او را تشویق کرد تا برود و ببیند خواستۀ امام چیست.زهیر نزد امام رفت.کلمات امام آتشی در دل او افروخت که از«عثمانی»بودن به«حسینی»بودن تبدیل شد.همسرش نیز همراه او آمد و به کاروان حسین«علیه السلام»پیوستند. (2)سپاه حرّ وقتی راه را بر امام حسین«علیه السلام» بستند،زهیر با اجازۀ سید الشهدا با آنان سخن گفت و به امام پیشنهاد کرد که با آنان بجنگند، ولی امام نپذیرفت. (3)شب عاشورا نیز،از جمله کسانی بود که با نطقی پرشور،مراتب اخلاص و حمایت و جانبازی خویش را نسبت به امام کرد و گفت:اگر هزار بار هم کشته شوم و زنده گردم هرگز دست از یاری پسر پیغمبر بر نخواهم داشت. (4)

روز عاشورا،سید الشهدا فرماندهی جناح راست یاران خویش را در میدان به زهیر سپرد.زهیر،پس از امام حسین«علیه السلام»اوّلین کسی بود که سواره و غرق در سلاح مقابل دشمن رفت و به نصیحت آنان پرداخت.شمر به طرف او تیری افکند.گفتگوهایی بین او و شمر انجام گرفت. (5)ظهر عاشورا هم او و سعید بن عبد الله جلوی امام ایستادند و سپر تیرها شدند تا امام نماز بخواند.پس از اتمام نماز،به میدان رفت و شجاعانه نبرد کرد و

1- 1) -انصار الحسین،ص 100.
2- 2) -بحار الانوار،ج 44،ص 371.
3- 3) -اعیان الشیعه،ج 7،ص 71.
4- 4) -عنصر شجاعت،ج 1،ص 271.
5- 5) -انصار الحسین،ص 37 و عنصر شجاعت،ج 1،ص 250.