فرهنگ عاشورا صفحه 200

زینبین

دو زینب.اصطلاحا به حضرت زینب و حضرت ام کلثوم،دختران امیر المؤمنین«علیه السلام» گفته می شود که در کربلا حضور داشتند.این کلمه از باب تغلیب یک اسم بر دیگری است، آنگونه که به امام حسن و امام حسین هم«حسنین»گفته می شود.

-زینب،ام کلثوم

زینبیّه

جایی که به حضرت زینب«علیه السلام»منسوب باشد.آنگونه که به جای منسوب به امام حسین«علیه السلام»،«حسینیّه»گفته می شود.مکانهایی که با این عنوان و به یاد حضرت زینب در شهرهای مختلف می سازند و برای برپایی محفلهای عزاداری یا مجالس دینی برای بانوان، و گاهی هم به عنوان دار الأیتام مورد استفاده قرار می گیرد،از آن جهت که آن بانوی قهرمان،پس از عاشورا یتیمان ابا عبد الله الحسین«علیه السلام»را در سفر اسارت سرپرستی و نگهداری می کرد.مرقد زینب کبری«علیه السلام»نیز که در شام قرار دارد به همین نام«زینبیّه» شهرت دارد که تا دمشق مقداری فاصله دارد و زیارتگاه عاشقان عترت پیامبر«صلی الله علیه و آله»است.

البته در مورد مدفن حضرت زینب،اقوال دیگری نیز وجود دارد.

-حسینیّه،زینب

زین واژگون

تعبیری است که بیشتر دربارۀ ذو الجناح،اسب امام حسین«علیه السلام»به کار می رود که پس از شهادت امام،با زین واژگون و یال پرخون و پریشانحال به طرف خیمه ها آمد.برگرفته از جمله ای در زیارت ناحیۀ مقدسه است که آمده است:«...فنظر النّساء الی الجواد مخزیا و السّرج علیه ملویّا». (1)

-ذو الجناح