فرهنگ عاشورا صفحه 202

سالم بن عمرو،مولی بنی المدینه

از شهدای کربلاست.وی غلامی از طایفۀ بنی مدینه بود و در کوفه می زیست و از شیعیان اهل بیت به شمار می آمد.سوار کاری نامدار بود.در نهضت حضرت مسلم شرکت داشت.پس از تنها ماندن مسلم بن عقیل،او و جمعی دیگر از شیعیان دستگیر شدند،امّا سالم از چنگ دشمن گریخت و پنهان شد.چون شنید امام حسین«علیه السلام»به کربلا رسیده است،خود را به آن حضرت رساند و روز عاشورا در حملۀ اوّل شهید شد.نامش در زیارت ناحیۀ مقدّسه هم آمده است. (1)

سالم،مولی عامر بن مسلم

وی از شهدای عاشوراست.او غلام عامر بن مسلم عبدی و از شیعیان بصره و از تابعین مورد اطمینان بود.نام کامل او سالم بن ابو الجعد است.نامش در زیارت ناحیۀ مقدّسه است. (2)

-عامر بن مسلم عبدی

سبط پیامبر

سبط،به معنای نواده است.از لقبهای امام حسین،«سبط محمد النبی» (3)و سبط النبی است.امام حسین«علیه السلام»سبط اصغر پیامبر و امام مجتبی،سبط اکبر نامیده می شود.سبط منتجب هم گفته شده است.به این دو نوادۀ عزیز رسول خدا،«سبطین»هم در روایات و زیارتنامه ها اطلاق می شود:«السلام علیکما یا سبطی نبیّ الرّحمه و سیّدی شباب اهل الجنّه». (4)

-اوصاف سید الشهدا«علیه السلام»

سر امام حسین«علیه السلام»

روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار خورشید سر برهنه بر آمد به کوهسار (5)

پس از شهادت ابا عبد الله«علیه السلام»،سپاه کوفه قساوت و دشمنی را به اوج رساندند و سر مطهّر آن حضرت را از پیکر جدا کردند،سپس به دستور عمر سعد،پیکر آن امام را زیر سم

1- 1) -عنصر شجاعت،ج 2،ص 271،انصار الحسین،ص 74.
2- 2) -انصار الحسین،ص 74.
3- 3) -بحار الانوار،ج 45،ص 244.
4- 4) -زیارتنامۀ حضرت معصومه«علیه السلام»در مفاتیح الجنان.
5- 5) -محتشم کاشانی.