فرهنگ عاشورا صفحه 21

محسن بن حسن،دختر مسلم بن عقیل،فضۀ نوبیّه،کنیز خاصّ حسین،مادر وهب بن عبد الله.

-زنان در نهضت حسینی،اصحاب امام حسین«علیه السلام»

آیۀ کهف-تلاوت قرآن

ابا عبد اللّه«علیه السلام»

کنیۀ امام حسین«علیه السلام»بود که رسول خدا«صلی الله علیه و آله»از هنگام ولادت،بر آن حضرت نهاد.

کنیه ای که شنیدنش،دل را می لرزاند و اشک در چشم می آورد.

-حسین بن علی«علیه السلام»

ابراهیم بن حصین ازدی

از شهدای کربلا و اصحاب دلاور امام حسین«علیه السلام»بود؛از جمله کسانی که سید الشهدا«علیه السلام»در لحظات تنهایی،نام برخی از یاران را می برده و صدا می زده است:«و یا ابراهیم بن الحصین...».رجز او در میدان نبرد چنین بود:

اضرب منکم مفصلا و ساقا لیهرق الیوم دمی اهراقا

و یرزق الموت ابو اسحاقا اعنی بنی الفاجره الفسّاقا

وی بعد از ظهر عاشورا در کنار امام حسین«علیه السلام»به شهادت رسید. (1)

ابن الزرقاء-ولید بن عتبه

ابن حوزه

از هتّاکان سپاه عمر سعد که در کربلا به امام حسین«علیه السلام»اهانت کرد و ناسزا گفت و گرفتار نفرین آن حضرت شد و اسبش به درون نهری رمید و پایش در رکاب اسب ماند و خودش آن قدر به زمین کشیده شد تا هلاک گردید. (2)

ابن زیاد-عبید الله بن زیاد

ابن سعد-عمر بن سعد

ابن عبّاس-عبید اللّه بن عباس

ابن مرجانه-عبید الله بن زیاد

ابو الشهداء

پدر شهیدان.کنیه ای که بر حسین بن علی«علیه السلام»اطلاق می شود.از آنجا که امام حسین«علیه السلام»