فرهنگ عاشورا صفحه 212

سلیمان بن صرد خزاعی

رهبر نهضت توّابین در کوفه که به خونخواهی سید الشهدا«علیه السلام»قیام کرد و شهید شد.

سلیمان بن صرد،از چهره های برجسته و سرشناس شیعه در کوفه و از بزرگان طایفۀ خودش به شمار می رفت و قدر و منزلتی عظیم داشت.نامش در جاهلیت،«یسار»بود.نام «سلیمان»را پیامبر اسلام بر او نهاد.کنیه اش«ابو المطرف»بود.از اصحاب پیامبر محسوب می شد و در جنگ صفّین و معرکه های دیگر نیز در رکاب امیر المؤمنین«علیه السلام»بود.از اوّلین مسلمانانی بود که ساکن کوفه شد.وی از کسانی بود که پس از مرگ معاویه،به امام حسین«علیه السلام»نامه نوشت و از آن حضرت خواست که به کوفه بیاید.در حرکت مسلم بن عقیل،فعالیت داشت،امّا ابن زیاد او را در کوفه به زندان افکند.از این رو توفیق شرکت در حماسۀ عاشورا را نداشت.

پس از حادثه کربلا که کوفیان از کوتاهی خود در یاری امام حسین«علیه السلام»پشیمان شده بودند،وی رهبری نهضت«توابین»را بر عهده گرفت و با هم پیمانان خود،در سال 65 هجری قیام کردند.شعار توّابین،«یا لثارات الحسین»بود. (1)او را«امیر التوّابین»نیز می گفتند.سرانجام،در درگیری با سپاه ابن زیاد در«عین الورده»،همراه با جمعی از یارانش شهید شد.بعضی نیز شهادتش را در درگیری با نیروهای اعزامی از شام که به حجاز آمده بودند دانسته اند.سلیمان بن صرد،هنگام شهادت 93 سال داشت.پس از شهادت،سر او را نزد مروان حکم در شام بردند. (2)

-توّابین،یا لثارات الحسین،عین الورده

سلیمان بن عون حضرمی

نامش را در شمار شهدای کربلا آورده اند و در زیارت رجبیّه هم آمده است. (3)

سلیمان بن کثیر

نام او را در فهرست شهدای کربلا آورده اند،نیز در زیارت رجبیّه هم آمده است.

احتمال داده اند که او،همان مسلم بن کثیر ازدی باشد. (4)

1- 1) -بحار الأنوار،ج 45،ص 358.
2- 2) -سفینه البحار،ج 1،ص 650.
3- 3) -انصار الحسین،ص 101.
4- 4) -همان.