فرهنگ عاشورا صفحه 214

ترموهم الاّ بالحجاره لقتلتموهم...» (1)گاهی هم از حملۀ دسته جمعی به یک نفر استفاده می کردند،نسبت به عابس بن ابی شبیب هم عمر سعد دستور داد سنگباران کنند.

سوار بن منعم بن حابس همدانی

از شهدای حادثۀ کربلاست.وی پس از رسیدن امام حسین«علیه السلام»به کربلا،از کوفه آمد و به آن حضرت پیوست.برخی او را از شهیدان حملۀ اول می دانند و بعضی دیگر وی را از مجروحانی می دانند که اسیر شد و نزد عمر سعد بردند،سپس در اثر جراحات،پس از شش ماه به شهادت رسید.نام او در زیارت رجبیّه بصورت«سوار بن ابی عمیر نهمی»آمده است. (2)

سورۀ فجر

این سوره،در روایت امام صادق«علیه السلام»به سورۀ امام حسین«علیه السلام»مشهور است و توصیه شده که در نمازهای واجب و مستحب،خوانده شود:«اقرءوا سوره الفجر فی فرائضکم و نوافلکم،فانّها سوره الحسین«علیه السلام»و ارغبوا فیها». (3)

و این نامگذاری،جالب است،«چرا که قیام کربلای حسین«علیه السلام»،خود انفجار فجری از ایمان و جهاد بود،در ظلمت شب جور و شرک بنی امیّه،و همچنان که با فجر و آغاز روز، حرکت و حیات مردم شروع می شود،با خون حسین«علیه السلام»و یارانش در عاشورا،اسلام جانی تازه گرفت و حیاتی مجدّد یافت.» (4)در ذیل روایتی از امام صادق«علیه السلام»،علّت نامگذاری این سوره به سورۀ فجر،این بیان شده که سید الشهدا نفس مطمئنّه و راضیه و مرضیه است و یارانش نیز اینگونه اند:«فهو ذو النفس المطمئنّه الراضیه المرضیّه و اصحابه من آل محمّد هم الرّاضون عن اللّه یوم القیامه و هو راض عنهم». (5)

«و الفجر»که سوگند خدای ازلی است روشنگر حقّی است که با آل علی است

این سوره به گفتۀ امام صادق«علیه السلام» مشهور به سورۀ«حسین بن علی»است (6)

1- 1) -کامل،ابن اثیر،ج 2،ص 565.
2- 2) -انصار الحسین،ص 76.
3- 3) -سفینه البحار،ج 2،ص 346،عوالم(امام حسین)،ص 97.
4- 4) -آشنایی با سوره ها،جواد محدثی،ص 92.در این باره مقالۀ ادبی-تحلیلی«سورۀ فجر،سورۀ امام حسین»را در «روایت انقلاب»ص 138 بخوانید.
5- 5) -عوالم(امام حسین)،ص 98.
6- 6) -از مؤلّف.