فرهنگ عاشورا صفحه 235

حدیث است:«ثلاثه یشفعون الی اللّه عزّ و جل فیشفّعون:الأنبیاء ثمّ العلماء ثم الشهداء» (1).نه تنها امام حسین«علیه السلام»بلکه هر شهیدی حق شفاعت دارد و این مقام را در سایۀ شهادت یافته است.محبّان امام حسین«علیه السلام»به شفاعت او معتقدند و باور دارند که بخاطر گریه و عزاداری و محبّت نسبت به ابا عبد اللّه«علیه السلام»،خداوند آنان را عذاب نخواهد کرد.

ناگفته نماند که حسین بن علی«علیه السلام»گرچه شفیع محشر است و گریه بر او گرچه بیمه کنندۀ از عذاب دوزخ است،لیکن لیاقت شفاعت یافتن برای ما،در سایۀ صلاح و پاکی است.عقیده به شفاعت حسین«علیه السلام»نباید دوستداران را به گناه و معصیت،گستاخ و جری سازد.اینکه بگوییم:«تمام غرق گناهیم و یک حسین داریم»،مجوّزی برای ارتکاب گناه نیست.همانگونه که مسیحیان معتقدند مسیح به دار آویخته شد تا موجب آمرزش مسیحیان شود،عدّه ای نیز از شیعیان فکر می کنند فلسفۀ شهادت سید الشهدا آمرزش گناهان امّت مصطفی«صلی الله علیه و آله»است و این خطاست و چنین تفکّری زمینه ساز جرأت بر معصیت است.شفاعت ابا عبد اللّه«علیه السلام»درست است،ولی ارتکاب گناه و بی مبالاتی در امر دین،به امید شفاعت آن حضرت،انحراف است.شفاعت آن حضرت شامل کسانی می شود که نماز و واجبات دینی را سبک نشمارند و حق مردم را تضییع نکنند و لایق شفاعت او باشند.

-توسل،عزاداری،فطرس

شفق سرخ

روایت است از ابن عباس که سرخی شفق،از روزی دیده شد و پدید آمد که حسین«علیه السلام»شهید شد و آسمان در شهادت او خون گریست و از آن بیشتر،این رنگ سرخ در افق دیده نشده بود:«انّ یوم قتل الحسین«علیه السلام»قطرت السّماء دما و انّ هذه الحمره الّتی فی السّماء ظهرت یوم قتله و لم تر قبله». (2)و از امام رضا«علیه السلام»روایت است:«لمّا قتل جدّی الحسین«علیه السلام»امطرت السّماء دما و ترابا احمر» (3)که بارش خون و خاک سرخ را می رساند.

گریست در غمت زمان،به خون نشست آسمان شب و سیاهپوشی اش شد آیت عزای تو

1- 1) -بحار الأنوار،ج 8،ص 34.
2- 2) -احقاق الحق،ج 11،ص 461.
3- 3) -اثبات الهداه،ج 5،ص 179.