فرهنگ عاشورا صفحه 245

امام حسین«علیه السلام»نزدیک می شد و حالت گریه و ناله داشت و چهرۀ خود را بر آن جسد می مالید. (1)بر اساس همین نقل نیز،در مراسم شبیه خوانی و تعزیۀ کربلا،کسی در پوست شیر می رود و در میدان نبرد حاضر می شود و پس از آنکه سید الشهدا کشته می شود خود را به بالین پیکر او می رساند و بر نعش امام حسین«علیه السلام»می گرید و این صحنه،سبب تأثّر و گریۀ تماشاگران تعزیه می شود.

-تعزیه

شیعۀ امام حسین«علیه السلام»

شیعه یعنی پیرو.پیروی در فکر،عمل،اخلاق،مواضع سیاسی و عقاید دینی.گرچه شیعۀ حسین،شیعۀ علی و ائمه دیگر علیهم السلام نیز هست و تشیّع،در خط ائمه و اهل بیت بودن است،امّا حسین بن علی«علیه السلام»در ابعاد خاصّی که زندگی و جانش را بر سر آنها نهاد،حالت الگویی دارد و اسوه است.آن حضرت،برای احیاء دین قیام کرد و خود را فدای راه خدا ساخت.شیعۀ او نیز باید اینگونه باشد. شیعۀ سید الشهدا،باید در خصلتهایی و اعمالی چون: خودسازی،خداترسی،گناه گریزی،تقوا،اطاعت امر خدا،امر به معروف و نهی از منکر،اقامه و احیاء نماز،تلاش در مسیر رضای حق،جود و کرامت،عزّت نفس، گریز از ذلّت و زبونی و سازش با طاغوتها و حکومتهای ستم،مبارزه با باطل،جهاد و شهادت،روحیۀ ایثار و شهادت طلبی،قاطعیّت و صلابت در راه عقیده و...به آن پیشوای شهید تأسّی کند.این،راه حسین و راه پدران و فرزندان حسین است و شیعگی یعنی دین داری و ورع.

شیعه باید آبها را گل کند خطّ سوّم را به خون کامل کند

خط سوّم خطّ سرخ اولیاست کربلا بارزترین منظور ماست

شیعه یعنی تشنۀ جام بلا شیعگی یعنی قیام کربلا

شیعه یعنی بازتاب آسمان بر سر نی جلوۀ رنگین کمان

از لب نی بشنوم صوت تو را صوت«انّی لا اری الموت»تو را

شیعه یعنی امتزاج ناز و نور شیعه یعنی رأس خونین در تنور

شیعه یعنی هفت وادی اضطراب شیعه یعنی تشنگی در شطّ آب (2)