فرهنگ عاشورا صفحه 283

شب هشتم محرّم به یاوران حسین در کربلا پیوستند. (1)همسر او نیز از شهدای کربلا بود.

پس از شهادت عبد الله،زنش خود را به بالین او رساند و خاک از چهرۀ او می زدود که به دستور شمر،یکی از غلامانش(به نام رستم)با گرزی بر سر او زد و کنار شوهرش به شهادت رسید.عبد الله،دومین شهید از اصحاب امام حسین«علیه السلام»بود. (2)نامش در زیارت ناحیۀ مقدّسه هم آمده است.

-امّ وهب

عبد الله بن مسلم بن عقیل

از شهدای بنی هاشم در کربلا،مادرش رقیّه دختر علی علیه السلام بود.گفته اند در حالی که دست بر پیشانی نهاده بود،تیری آمد و دست و پیشانی را به هم دوخت.برخی او را هنگام شهادت 14 ساله دانسته اند.نامش در زیارت رجبیّه و زیارت ناحیۀ مقدّسه هم آمده است. (3)

-آل عقیل

عبد الله بن مسمع همدانی

از تلاشگران در راه نهضت عاشورا.پیکی بود که نامۀ سلیمان بن صرد و جمعی از بزرگان کوفه را در مکّه به امام حسین«علیه السلام»رساند.محتوای نامه،دعوت به آمدن آن حضرت به کوفه بود.وی نامه را در 10 رمضان سال 60 به امام رساند.

عبد الله بن یزید بن نبیط(ثبیط)عبدی

او و برادرش عبید الله،همراه پدرشان یزید بن نبیط،پس از آنکه اهل بصره نامۀ کمک خواهی سید الشهدا«علیه السلام»را دریافت کردند،از بصره به کمک امام حسین رفتند تا به رسالت «نصرت امام»قیام کنند.به نقلی در حملۀ اوّل در روز عاشورا شهید شدند. (4)نام او و برادرش عبید الله در زیارت ناحیۀ مقدسه آمده است.

-یزید بن ثبیط،عبید الله بن یزید

1- 1) -همان،ص 201،عبرات المصطفین،ج 2،ص 24.
2- 2) -انصار الحسین،ص 84،موسوعه العتبات المقدسه،ج 8،ص 66.
3- 3) -تنقیح المقال،مامقانی،ج 2،ص 217.
4- 4) -انصار الحسین،ص 85.