فرهنگ عاشورا صفحه 307

خون آن حضرت نیالاید،نپذیرفت.صبح عاشورا هم اولین کسی بود که به طرف اردوگاه امام حسین«علیه السلام»تیر افکند و فرمان حملۀ عمومی صادر کرد.نامش جزو لعنت شدگان در زیارت عاشورا آمده است.او بود که پس از ورودش به کربلا در روز چهارم محرّم،بر امام حسین«علیه السلام»سخت گرفت و دستور داد سوارانش آب را به روی یاران حسین«علیه السلام»ببندند.

-حکومت ری،گندم ری

عمر بن عبد اللّه-ابو ثمامۀ صائدی

عمر سعد-عمر بن سعد

عمرو بن جنادۀ انصاری

از شهدای نوجوان کربلا،که پدرش نیز در رکاب سید الشهدا«علیه السلام»شهید شد.این جوان چون خواست به میدان رود،امام فرمود:پدر این جوان کشته شد؛شاید مادرش راضی نباشد که به میدان رود.گفت:مادرم دستور داده که به میدان بروم و لباس جنگ بر من پوشانده است. (1)او که 9 ساله یا 11 ساله بود،به میدان رفت و رجز خواند و جنگید تا کشته شد.سر او را به طرف سپاه امام حسین«علیه السلام»افکندند.مادرش(بحریه بنت مسعود خزرجی) آن سر را برداشت و گفت:چه نیکو جهاد کردی،پسرم!ای شادی قلبم،ای نور چشمم! سپس سر را پرتاب کرد و با آن کسی را کشت،سپس چوبۀ خیمه را برداشت و حمله کرد که به وسیلۀ آن بجنگد.امام حسین«علیه السلام»مانع شد و او را به خیمۀ زنان برگرداند.نام عمرو بن جناده در زیارت ناحیۀ مقدسه هم آمده است. (2)در برخی منابع،عمر بن جناده ذکر شده است.

عمرو بن حجّاج زبیدی

از سران سپاه عمر سعد و فرمانده جناح راست در کربلا.وقتی عمر سعد می خواست شب عاشورا به امام حسین«علیه السلام»مهلت ندهد،اعتراض کرد و گفت:اگر از دیلم بودند و این تقاضا را می کردند،سزاوار بود که مهلت دهی.وی در روز عاشورا هم در درگیری، مسلم بن عوسجه را غافلگیرانه به شهادت رساند.

عمرو بن خالد بن حکیم ازدی

از شهدای کربلاست.از طایفۀ بنی اسد و از مخلصان ولای اهل بیت بود و در کوفه