فرهنگ عاشورا صفحه 322

علیه توست.امام در آنجا بود که این ابیات را خواند:

لئن کانت الدّنیا تعدّ نفیسه فدار ثواب اللّه اعلی و انبل

و ان کانت الأبدان للموت انشئت فقتل امرئ بالسّیف فی اللّه افضل... (1)

فرزدق،سالهای پس از عاشورا زنده بود و به خانۀ سکینه دختر امام حسین«علیه السلام»نیز رفت و آمد داشت و از او صله دریافت می کرد.در بادیۀ بصره،در سال 110 هجری در صد سالگی از دنیا رفت.

فرشتگان نوحه گر

در ماتم سالار شهیدان،همۀ کائنات گریان و نالان شدند،چه بصورت تکوینی چه زبانی و آشکارا.

گریست در غمت زمان،به خون نشست آسان شب و سیاهپوشی اش،شد آیت غرای تو (2)

از جملۀ نوحه گران بر آن حضرت،فرشتگانند.حضرت رسول«صلی الله علیه و آله»فرمود:«انّ حول قبر ولدی الحسین«علیه السلام»اربعه آلاف ملک شعثا غبرا یبکون علیه الی یوم القیامه...» (3)پیرامون قبر فرزندم حسین،چهار هزار فرشته اند،ژولیده و غبارآلود،که تا روز رستاخیز بر او گریه می کنند.

جن و ملک بر آدمیان نوحه می کنند گویا عزای اشرف اولاد آدم است (4)

و نیز:«تبکی الملائکه و السّبع الشّداد لموته و یبکیه کلّ شیء حتّی الطّیر فی جوّ السّماء و الحیتان فی جوف الماء...». (5)

فرشتگان و آسمانهای هفتگانه،حتی پرندگان در آسمان و ماهیها در آب،برای مرگ حسین«علیه السلام»گریه می کنند.به روایت امام صادق«علیه السلام»،چهار هزار فرشته برای یاری آن حضرت هبوط کردند،امّا چون اذن جهاد نیافتند،بازگشتند و دوباره فرود آمدند تا روز قیامت بر آن حضرت سوگواری کنند و رئیس آنان به نام«منصور»است. (6)

-گریه،عزاداری،مرثیۀ جن.

1- 1) -حیاه الامام الحسین،ج 3،ص 61.
2- 2) -از مؤلف.
3- 3) -احقاق الحق،قاضی نور الله شوشتری،ج 11،ص 287.
4- 4) -محتشم.
5- 5) -بحار الانوار،ج 44،ص 148.
6- 6) -مرآه العقول،علامه مجلسی،ج 5،ص 368.