فرهنگ عاشورا صفحه 331

رفتم به کربلا به سر قبر هر شهید دیدم که مرقد شهدا مشگ و عنبر است

هر یک مزار مرقدشان چهار گوشه داشت شش گوشه یک ضریح در آن هفت کشور است

پرسیدم از کسی سببش را،به گریه گفت: پایین پای قبر حسین،قبر اکبر است (1)

-ضریح،حایر،حرم حسینی،کربلا،پایین پا

قتل صبر

قتل صبر آن است که انسانی یا حیوانی را بسته نگهدارند و بکشند.در حدیث است که پیامبر«صلی الله علیه و آله»کسی را اینگونه نکشت و از این گونه کشتن چهار پایان نهی شده است،یعنی اینکه جانداری را زنده نگهدارند و آن قدر به او ضربه بزنند تا بمیرد. (2)به شهدا و اسیرانی که کشته می شوند نیز«مصبور»گفته می شود.در مورد حیواناتی که زجرکش می شوند نیز به کار می رود. (3)از مظلومیّت سید الشهدا«علیه السلام»و قساوت کوفیان یکی هم آن بود که حسین بن علی«علیه السلام»را در حالی که هنوز رمق در بدن داشت،مورد ضربه های شمشیر و نیزه قرار دادند.امام سجاد«علیه السلام»بعنوان افشاگری از ستم یزیدیان،در خطبه ای که در کوفه در حال اسارت خواند و خود را به مردم فریب خورده و به خواب سیاسی رفته معرفی کرد،از جمله فرمود:«انا ابن من قتل صبرا و کفی بذلک فخرا» (4)من پسر کسی هستم که به«قتل صبر»کشته شد و همین افتخار مرا بس!در مورد مسلم بن عقیل نیز در تاریخ آمده است که ابن زیاد او را به«قتل صبر»کشت. (5)

قتلگاه-گودال قتلگاه

قتیل اشقیاء-حسین بن علی«علیه السلام»

قتیل العبرات

کشتۀ اشکها.از لقبهای سید الشهدا«علیه السلام»است.شهیدی که هم یادش گریه آور است و هم اشک ریختن در سوک او ثواب دارد و موجب احیای عاشوراست.امامان نیز توصیۀ فراوان بر عزاداری و گریستن بر مصائب آن حضرت داشته اند.روایت از امام حسین«علیه السلام»

1- 1) -ناصر الدین شاه قاجار.
2- 2) -مجمع البحرین،کلمۀ«صبر».
3- 3) -دائره المعارف الاسلامیه،ج 14،ص 137.
4- 4) -اعیان الشیعه،ج 1،ص 614،مقتل الحسین،مقرّم،ص 411،مناقب،ابن شهر آشوب،ج 4،ص 115.
5- 5) -تاریخ الاسلام،ذهبی،ج 5،ص 21.