فرهنگ عاشورا صفحه 348

کردوس بن زهیر تغلبی

از شهدای کربلاست.برادرش نیز(قاسط بن زهیر)در عاشورا،در رکاب امام حسین«علیه السلام»به شهادت رسید. (1)نام او به شکلهای دیگر هم ذکر شده است.

-قاسط بن زهیر

کردۀ امام حسین«علیه السلام»

کرده و کرد،قطعه زمینی که کناره های آن را بلند کرده باشند و در میان آن سبزی بکارند یا زراعت دیگری کنند.زمینی که برای کاشتن سبزی یا میوه درست کنند و در آن چیزی بکارند. (2)در قدیم،رسم بوده که کشاورزان،زمینهای مزروعی خود را کرده بندی( قسمت بندی)می کردند و یک کرده را به نام امام حسین«علیه السلام»می کاشتند و در آخر سال حساب می کردند و درآمد آن را به یکی از تکایای شهر می پرداختند تا به مصرف سوگواری خامس آل عبا برسد. (3)این نوعی موقوفه سازی برای سید الشهدا«علیه السلام»بود و بودجۀ مردمی که مخارج تکایا و سوگواریها را تأمین می کرد،بعلاوه به کشاورزی و محصول زارعین هم برکت می داد و آنان امام حسین«علیه السلام»یا ابا الفضل«علیه السلام»را در زمین و زراعت خویش،شریک و سهیم می کردند و نشانۀ نوعی محبّت و ولایت نسبت به خاندان رسول خدا«صلی الله علیه و آله»بود.

-وقف،نذر

کشتۀ اشک-قتیل العبرات

کعب بن جابر ازدی

از سپاهیان عمر سعد در کربلا،که روز عاشورا با بریر بن خضیر جنگید و او را به شهادت رساند.قاتل«بریر»را شخص دیگر نیز نوشته اند. (4)

کلید دار

منصب ریاست خدّام و حرم سید الشهدا«علیه السلام»،این منصب مقدّس،در عهد کهن نسبت به خانۀ خدا هم وجود داشت و اجداد و نیاکان رسول خدا«صلی الله علیه و آله»همچون قصیّ،عبد الدار، عبد مناف،هاشم و عبد المطّلب،منصب کلیدداری کعبه و آب دادن به حاجیان و

1- 1) -انصار الحسین،ص 92.
2- 2) - لغت نامه،دهخدا.
3- 3) -تاریخ تکایا و عزاداری در قم،ص 189.
4- 4) -بحار الأنوار،ج 45،ص 15.