فرهنگ عاشورا صفحه 357

ای کوفه!ای کتیبۀ بیداد وی گور داد خواهی و فریاد

ای پایگاه بازی شیطان وی شرح خاطرات پریشان

خوردی فریب دیو هوی را کشتی به جهل،شیر خدا را

کشتی دو عاشق ازلی را نشناختی حسین و علی را

پشت علی ز درد تو خم شد نام تو در فساد،علم شد

در هفت رنگ تفرقه،طاقی بیتوته گاه جهل و نفاقی

ای جویبار جاری ناپاک ای آبروی ریخته بر خاک... (1)

-بی وفایی،کوفه

کهیعص

از حروف مقطّعۀ قرآن در اوّل سورۀ مریم.طبق برخی تفاسیر،این حروف رمزی اشاره به حوادث یا فضایل یا مسائلی دارد که اهل بیت به علم آن آگاهند.از جملۀ تفسیرها و تأویلهای این حروف،انطباق آن با حادثۀ کربلاست.در روایات است:حضرت زکریا نام پنج تن آل عبا را از جبرئیل فرا گرفت و چون به نام امام حسین«علیه السلام»می رسید،اندوهگین می شد و اشک در چشمش می آمد،امّا با نامهای دیگر،اندوهش می رفت.راز آن را از خداوند پرسید.خداوند با«کهیعص»قصۀ آن را خبر داد.«کاف»،نام کربلاست،«ها»، کشته شدن عترت طاهره است،«یاء»یزید ستمگر،قاتل حسین«علیه السلام»است،«عین»عطش حسین«علیه السلام»و«صاد»صبر و مقاومت اوست.زکریّا سه روز در مصیبت حسین«علیه السلام»گریست و از خدا خواست که فرزندی به او عطا کند و با محبّت او،آزمایشش کند و آنگونه که محمّد«صلی الله علیه و آله»را در سوگ فرزندش به داغ نشاند،او را هم داغدار کند.خداوند،یحیی را به او عطا کرد.یحیی هم همچون حسین«علیه السلام»شش ماهه به دنیا آمد. (2)میان یحیی بن زکریا و حسین بن علی شباهتهای دیگر نیز وجود دارد.سر هر دو مظلومانه بریده شده و سر هر دو در طشت و طبقی پیش طاغوت زمانشان نهاده شد.

-مظلوم،سر بریده،یاد یحیی