فرهنگ عاشورا صفحه 368

ملأ عام و حضور همگان است.در واقع،حادثۀ کربلا،کفر پنهان امویان را آشکار و چهرۀ واقعی آنان را برای مردم و تاریخ،روشن ساخت و این از ثمرات مهمّ عاشورا بود.

-بنی امیّه،فساد بنی امیّه

لعنت بر یزید

از سنّتهای شیعی،فرستادن درود و سلام بر حسین«علیه السلام»و لعنت بر قاتلان او هنگام آب نوشیدن است.لعن به معنای طرد از رحمت و دور کردن است.عرب،هرگاه کسی تمرّد می کرد،او را از خود طرد می کردند تا گناهان او دامن گیرشان نشود. (1)

امام صادق علیه السلام،به نقل داود رقّی،آب خواست و نوشید و چشمانش اشکبار شد،سپس فرمود:لعنت خدا بر قاتل حسین،هرگز بنده ای نیست که آب بنوشد و حسین را یاد کند و قاتل او را لعنت کند،مگر آنکه خداوند،برای او صد هزار حسنه می نویسد و صد هزار سیّئه از او محو می کند...:«ما من عبد شرب الماء فذکر الحسین و لعن قاتله الاّ کتب اللّه له مائه الف حسنه و حطّ عنه مائه الف سیّئه...» (2)و این،جزء فرهنگ عاشورایی مردم شده است و بر سقّاخانه ها می نویسند:«آبی بنوش و لعنت حق بر یزید کن».لعنت بر یزید و ابن زیاد و شمر و دیگر عاملان و مباشران و زمینه سازان حادثۀ عاشورا و قتل امام حسین«علیه السلام»در زیارتنامه های متعددی از جمله در زیارت عاشورا و وارث آمده است:

«اللّهم العن یزید خامسا و العن عبید اللّه بن زیاد و ابن مرجانه و عمر بن سعد و شمرا و آل ابی سفیان و آل زیاد و آل مروان الی یوم القیامه». (3)

-سلام بر حسین،آب،یاد حسین هنگام آب نوشیدن،لعنت و برائت

لعنت و برائت

اسلام،دین تولّی و تبرّی است،در کنار محبت و دوستی با خاندان پیامبر و مودّت نسبت به آنان و سلام و درود،در زیارتنامه ها نسبت به اولیاء خدا،عنصر برائت و بیزاری و نفرت و نفرین نسبت به ظالمان و دشمنان حق است.بی تفاوت نبودن در برابر جنایتکاران و همسویی با رسول خدا،ایجاب می کند که یک شیعۀ عاشورایی نسبت به ستمگران، بغض و عداوت و تبرّی داشته باشد و کسانی را که قرآن لعن کرده است،مورد لعن قرار

1- 1) -مجمع البحرین.
2- 2) -اسرار الشهاده،فاضل دربندی،ص 77،مناقب،ابن شهر آشوب،ج 4،ص 87.
3- 3) -زیارت عاشورا،مفاتیح الجنان،ص 458.