فرهنگ عاشورا صفحه 369

دهد.لعن،نشان اوج تنفّر و انزجار از چهره های ملعون است.

در لعنتها و برائتهایی که در زیارتنامۀ شهدا و ائمّه آمده،با بیان زشتیها،فسادها، تحریفها،ستمها،گردنکشیها، صف آرایی در مقابل جناح حق،نپذیرفتن طاعت ائمّه و مخالفت با رهبران الهی آمیخته است و لعن آنان،طرد نمایندگان این خطّ در همیشه و همه جای تاریخ است.

در حادثۀ کربلا،کسانی در قتل دست داشتند،کسانی هم راضیان،ساکتان،هتک حرمت کنندگان، زمینه سازان،فرمانبرداران بوده اند و همه ملعون و مطرودند،و نیز آنان که حسین بن علی«علیه السلام»را خوار کردند و ندایش را شنیدند و پاسخ ندادند.در فراز دیگری پایه گذاران ظلم به اهل بیت، کنارزنندگان اهل بیت از جایگاه اصلی شان،قاتلان اهل بیت، زمینه سازان آن قتل،پیروان و هواداران قاتلان،لعنت شده اند:«اسرجت،الجمت، تهیّأت...»در زیارتی،لعن بر ظالمین آل محمد،لعن بر ارواحشان،دیارشان و قبورشان شده است:«و العن ارواحهم و دیارهم و قبورهم».(زیارت عاشورای غیر معروفه، مفاتیح الجنان)

موالات با حسین و برائت از ظالمان به او،پایۀ تقرّب به خدا و رسول و امیر المؤمنین و فاطمه و حسن و حسین«علیهم السلام»است:«یا ابا عبد الله!انّی اتقرّب الی اللّه و الی رسوله و الی امیر المؤمنین و الی فاطمه و الی الحسن و الیک بموالاتک و بالبراءه ممّن اسّس اساس ذلک...». (1)

-زیارتنامه،لعنت بر یزید

لهفان

ستمدیده،مضطرّ دادخواه،اندوهگین،ملهوف. (2)لهفان از القاب سید الشهدا«علیه السلام»است که در حدیث امام باقر«علیه السلام»آمده است:«انّ الحسین صاحب کربلا قتل...لهفانا» (3)

-اوصاف سید الشهدا«علیه السلام»

لهوف

«اللهوف علی قتلی الطّفوف»،به معنای آه و ناله بر کشتگان کربلا،نام کتاب مقتلی

1- 1) -زیارت عاشورا،از جمله ر.ک:صلوات خاصّ امام حسن و امام حسین«علیه السلام»بحار الأنوار،ج 91،ص 5.
2- 2) -لغتنامۀ دهخدا.
3- 3) -کامل الزّیارات،ص 168.