فرهنگ عاشورا صفحه 378

مجلس

محلّ نشستن،مدت زمان نشستن،در اصطلاح وعظ و مرثیه خوانی،محفلی که در آن به سخنرانی،وعظ و ذکر مصیبت می پردازند(-مجالس حسینی)و در اصطلاح تعزیه و شبیه خوانی،بخشی از مقتل و واقعۀ عاشورا یا صحنه های دیگر تاریخ اسلام،که در یک نوبت بصورت نوحه خوانی و تعزیه،اجرا می شود.چون اجرای تعزیه در یک تکیه یا مجلس بوده،یک صحنه از وقایع عاشورا که نمایش داده می شد به آن مجلس می گفتند و تدوین کننده و محرّر اینگونه متون را«مجلس نویس»می خواندند و گوینده و خوانندۀ آن مباحث و مجالس را«مجلس خوان».مجلس دو طفلان مسلم،مجلس قاسم،مجلس حضرت عباس،مجلس غارت خیمه ها و...از اینگونه مجالس است.

-تعزیه،مجالس حسینی،مقتل

مجمع بن عبد اللّه عائذی

وی از شهدای کربلا در حمله اول است. (1)از قبیلۀ مذحج و اهل یمن بود.در مسیر کوفه،در منزلگاه«زباله»به سید الشهدا«علیه السلام»پیوست و در رکاب امام به کربلا آمد.نامش در زیارت ناحیۀ مقدّسه هم آمده است. (2)

محاصرۀ امام حسین«علیه السلام»

هدف امام حسین«علیه السلام»رسیدن به کوفه و پیوستن به هواداران در آن شهر بود،تا بر ضدّ امویان قیام کنند.ابن زیاد(والی کوفه)هم می دانست که اگر امام،پای به کوفه بگذارد، کنترل شهر از دست بیرون خواهد شد.این بود که مانع ورود امام به کوفه شد.سپاه هزار نفری را به فرماندهی حرّ بن یزید سر راه آن حضرت فرستاد،پس از گفتگوها،کاروان امام و سپاه حرّ همچنان پا به پای هم پیش می آمدند.چون به«نینوا»رسیدند،پیکی از کوفه رسید که فرمان محاصره را همراه داشت،که امام حسین«علیه السلام»نه راه برگشت داشته باشد،نه راه پیش،فرمان چنین بود که:«امّا بعد فجعجع بالحسین...»با رسیدن نامه و قاصدم، حسین«علیه السلام»را در محاصره و تنگنا قرار بده و او را جز در سرزمین بی آب و علف و دور از پناهگاه فرود نیار،به قاصدم دستور دادم تا همراه تو باشد و از تو جدا نگردد.تا خبر اجرای این فرمان را برایم بیاورد.و السلام.