فرهنگ عاشورا صفحه 379

در پی بی آن دستور بود که امام به اجبار در آن منطقه فرود آمد.این حادثه در روز پنج شنبه دوّم محرّم سال 61 هجری بود.فردای آن روز،عمر سعد با چهار هزار نفر از کوفه رسیدند. (1)در پی این محاصره،از پیوستن افراد به گروه یاران امام نیز جلوگیری می کردند و راهها کنترل می شد،برخی که از کوفه خود را به امام رساندند،با استفاده از تاریکی شب یا از بیراهه بود.

محبّت اهل بیت«علیه السلام»

محبّت،دوست داشتن و عشق ورزیدن،به زندگی انسان جهت می دهد و اگر این علاقه و محبّت،به انسانهای پاک و والا باشد،بیمه کنندۀ انسان از کششهای انحرافی است.

خداوند،دوستی و مودّت خاندان پیامبر«صلی الله علیه و آله»را در قرآن،اجر رسالت آن حضرت قرار داده و واجب ساخته است: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی» . (2)امام شافعی نیز به این فرض بودن محبت اهل بیت«علیه السلام»اشاره دارد:

یا اهل بیت رسول اللّه حبّکم فرض من اللّه فی القرآن انزله

کفاکم من عظیم القدر انّکم من لم یصلّ علیکم لا صلاه له (3)

و همین محبت خاندان رسول،مرز حرکت در خطّ صحیح دین است.

تولّای شما فرض خدایی است قبول و ردّ آن مرز جدایی است

دیانت بی شما کامل نگردد بجز با عشقتان دل،دل نگردد

هر آن کس را که در دین رسول است ولایت،مُهر و امضای قبول است (4)

این محبّت،به محبّت الهی بر می گردد:«من احبّکم فقد احبّ اللّه و من ابغضکم فقد ابغض اللّه». (5)دوستدار این خانواده،دوستدار خداست و دشمنان آنان،دشمن خدایند.

تأکید به دوست داشتن اهل بیت،استفاده از اهرمی نیرومند در جهت سازندگی انسان و حرکت تربیتی و اجتماعی اوست.آنکه طعم محبت اهل بیت را بچشد،محبّتهای دیگر برایش جذّاب نیست.رشتۀ محبّت این دودمان،تا درون خانه های شیعیان کشیده شده و همه جا را روشن و گرم می سازد.اتصال به این رشتۀ محبّت،مایۀ گرمی جان و روشنایی

1- 1) -کامل،ابن اثیر،ج 2،ص 555.
2- 2) -شوری،آیۀ 23.
3- 3) -حیاه الامام الحسین،ج 1،ص 69(نقل از الصواعق المحرقه88/).
4- 4) -از مثنوی«اهل بیت آفتاب»از نویسنده.
5- 5) -زیارت جامعۀ کبیره.