فرهنگ عاشورا صفحه 404

علیه السلام را خونخواه حسین«علیه السلام»معرفی می کند. (1)و دربارۀ آیۀ «أَسَرُّوا النَّجْوَی الَّذِینَ ظَلَمُوا» (انبیاء3/)روایت است که:«الّذین ظلموا آل محمّد حقّهم». (2)مظلومیّت ابا عبد الله«صلی الله علیه و آله»و ائمّه،شیعه را همواره در مسیر ظلم ستیزی و آمادگی برای جانبازی در رکاب انتقام گیرندۀ خون شهدای مظلوم کربلا،حضرت مهدی«علیه السلام»قرار می دهد و کینۀ ظالم را در دلها می پروراند.افراشتن پرچم مظلومیّت آل الله،محور تجمّع و تشکّل همۀ مظلومان و ستمدیدگان تاریخ بر محور امام مظلومان است.

-ثار

معاویه

معاویه بن ابی سفیان زمامداری خودکامه و طاغوتی جبّار بود.پدرش ابو سفیان و مادرش هند جگرخوار از سر سخت ترین دشمنان اسلام بودند.معاویه،خلیفه ای سنگدل، حیله گر،دروغگو و فتنه انگیز بود.از زمان عثمان،والی شام گشت و با علی«علیه السلام»جنگید و همواره علیه او توطئه می نمود.حسن بن علی«علیه السلام»نیز ناچار شد با معاویه قرار داد ترک مخاصمه امضا کند.معاویه به هیچ یک از تعهدات صلحنامه وفا نکرد.به کشتار بی گناهان و دستگیری و قتل یاران علی«علیه السلام»پرداخت و هواداران اهل بیت«علیه السلام»را سرکوب و قلع و قمع نمود و عمّال خویش را بر اموال و جانها و نوامیس مسلمین مسلّط ساخت و دیکتاتوری ترین شیوه های حکومتی را در قالب تزویر و تبلیغات،اعمال می کرد و در ریشه کن ساختن دین پیامبر می کوشید.معاویه،ملعون به زبان پیامبر«صلی الله علیه و آله»بود. (3)

از بدعتهای معاویه،بیعت گرفتن اجباری از مردم و شخصیّتها برای ولایت عهدی فرزند شراب خوار و نالایقش«یزید»بود.قوی ترین گروه مخالف با آن بیعت،بنی هاشم و در رأس آنان حسین بن علی«علیه السلام»بود که مخالفت خویش را آشکارا اعلام کرد.اغلب چهره های سرشناس یا با تهدید یا با تطمیع،پذیرفته بودند ولی امام حسین«علیه السلام»حتی در برابر معاویه که به ستایش یزید پرداخت،به بیان زشتیهای یزید اشاره کرد و از کار معاویه نکوهش نمود و رسوایش ساخت. (4)در پاسخ نامۀ معاویه به آن حضرت،جنایات معاویه را در کشتن حجر بن عدی و یارانش و شهید کردن عمرو بن حمق و پیمان شکنی و

1- 1) -بحار الانوار،ج 24،ص 224.
2- 2) -همان،ص 226.
3- 3) -برای شناخت پلیدیها و جنایات معاویه،ر.ک:«الغدیر»،ج 1،ص 138 تا 384.
4- 4) -مع الحسین فی نهضته،ص 54.