فرهنگ عاشورا صفحه 406

لعن بر آنان است:«اللّهم العن ابا سفیان و معاویه و یزید بن معاویه»و آنان با کشتن پسر پیامبر در کربلا،به نظر خودشان انتقام کشته های خود را در بدر و احد گرفتند.و این چیزی بود که یزید در اوج قدرت پس از حادثۀ عاشورا،مستانه می خواند:«لیت اشیاخی ببدر شهدوا...». (1)امام سجاد«علیه السلام»نیز در مجلس یزید،در رسواسازی او به کفر معاویه و ابو سفیان و جنگیدنشان با پیامبر خدا اشاره کرد و فرمود:جدّم علی«علیه السلام»در روز بدر و احد و احزاب پرچمدار رسول خدا«صلی الله علیه و آله»بود،امّا پدر و جدّ تو،پرچمدار کفر بودند«...و ابوک و جدّک فی ایدیهما رایات الکفّار» (2)

-بنی امیّه،آل ابی سفیان،معاویه

معجر

نوعی پوشش که بر سر می افکنند،پارچۀ کوچکی که زن بر سر می اندازد. (3)جامه ای که زنان بر سر می پوشند تا گیسوان آنان را حفظ کند.روسری،چارقد،روپوش و مقنعه.در حادثۀ کربلا وقتی سپاه عمر سعد،پس از شهادت امام حسین«علیه السلام»برای غارت خیمه ها هجوم آوردند،وسایل خیمه ها را بردند،حتّی معجر از سر زنان و دختران اهل بیت برگرفتند و گوشواره از گوشها کندند و حرم اهل بیت عصمت را سر برهنه و بدون پوشش ساختند. (4)این،نشان دهنده بی اعتنایی سپاه کوفه به مبادی دینی و معیارهای انسانی بود.

حضرت زینب«علیه السلام»نیز همین را وسیلۀ اعتراض به یزید قرار داد که آیا عادلانه است زنان شما در حرم و در پوشش باشند و دختران و ذرّیۀ رسول خدا،سر برهنه در معرض دید همگان؟(خطبۀ حضرت زینب).

-غارت خیمه ها،گوشواره و خلخال

معدن

نام یکی از منزلگاههای بین مکّه و عراق که امام حسین«علیه السلام»بر آن هم گذشته است.

معقل

از غلامان ابن زیاد بود که به دستور او،منافقانه در کوفه خود را شیعه و طرفدار حسین بن علی«علیه السلام»و مسلم بن عقیل جلوه داد و در مسجد جامع کوفه،از طریق مسلم بن

1- 1) -بحار الانوار،ج 45،ص 133.
2- 2) -همان،ص 136.
3- 3) -مجمع البحرین.
4- 4) -بحار الانوار،ج 45،ص 58 و 59 و 61.