فرهنگ عاشورا صفحه 417

میاندار

کسی که به لحاظ سنّ و سابقه و مهارت،در مجلس و محفل،محور قرار گیرد، صدرنشین می شود و به ادارۀ جلسه و هدایت یک گروه برای انجام کاری می پردازد،مثل میاندار در زورخانه برای ورزش باستانی،یا میانداری در دسته های زنجیر زنی و مجالس سینه زنی،«آنکه در میان صف سینه زنان یا زنجیر زنان قرار می گیرد و مباشر و مسئول هماهنگی و یکنواختی و نظم کار آنهاست». (1)

میدان

زمین گسترده و عرصه ای که در آن،جنگ،کشتی،اسبدوانی،چوگان بازی،ورزش و مسابقات انجام گیرد،میدانگاه،معرکه،فاصله میان دو لشکر که در آن جنگ کنند،مجموع لشکرگاه دو طرف و محلّ جنگ ایشان». (2)در قدیم،بیشتر عرصۀ کارزار را می گفتند که نیروهای متخاصم رو در روی هم قرار می گرفتند و به نبرد تن به تن،سپس حملۀ گسترده دست می زدند.نیروهای مستقرّ در میدان را هم به جناح چپ و راست و قلب تقسیم کرده، به آرایش نیرو می پرداختند،میمنه،میسره و قلب،نام این نیروها بود.در عاشورا،یاران سید الشهدا یکایک به میدان نبرد می رفتند،جنگیده،جان خود را فدای امام خویش می کردند. خیمه گاه استقرار نیروها به اندازه ای از میدان فاصله داشت که تیرها به آن نرسد.

از نظر فقهی کشته شدگان در میدان و معرکۀ جنگ هم شهید محسوب می شوند.

-تاکتیکهای نظامی،نبرد تن به تن