فرهنگ عاشورا صفحه 421

تکیه ها آن را بلند می کنند و به محلّ اجرای تعزیه می برند.«فلسفۀ آن چنین است که:اگر چه در کربلا نبودیم و جسم پاره پارۀ شهدا بر زمین ماند،امروز سمبل جنازۀ آن عزیزان را با تشریفات و آذین بندی و با احترام تشییع می کنیم.و با چندین بار گرداندن در کوچه ها و محلّه ها با ندای یا محمّد،یا فاطمه،یا علی،یا حسن،و یا حسین،آن را با احترام بر زمین می گذارند.» (1) نخل بندی،نخل آرایی،نخل گردانی از اصطلاحات این سنّت مذهبی است و در هند،رواج بیشتری دارد.عموما مردم شهرها برای نخل،قداست خاصی قائلند و بلند کردن آن را طیّ مراسم سنّتی ویژه ای انجام می دهند.نخلها اغلب سنگین است و حمل و نقل آن را عدّه ای مردان قوی عهده دار می شوند.«نخل آرا»به کسی گویند که نخل محرّم را می آراید،نخل محرّم،نخل عزا،نخل تابوت،نخل ماتم نیز گفته می شود.

-علمات،توق،کتل

نخیله

نام پادگان نظامی در بیرون کوفه.در زمان علی«علیه السلام»بسیج نیروهای رزمی برای جنگ در آنجا صورت می گرفت.در آنجا با خوارج جنگید و برای سپاه خویش در جنگ با معاویه سخنرانی کرد.برای مقابله با سید الشهدا«علیه السلام»نیز،ابن زیاد نیروهای خود را آنجا مستقرّ کرده بود و عمر سعد را با چهار هزار نفر از آنجا به کربلا برای جنگ با آن حضرت فرستاد. (2)

امروز این محلّ به«عبّاسیات»معروف است. (3)

نذر

نذر،التزام به انجام یا ترک عملی به نحو خاص بخاطر خداست که با صیغۀ خاصّی منعقد می شود،مثل«للّه علیّ...»و انجام آنچه که نذر شده واجب است و تخلّف از آن گناه است و کفّاره دارد. (4)علاقه مندان به اهل بیت و امام حسین«علیه السلام»گاهی انجام برخی از امور را نذر می کردند تا ملزم شوند آن را ادا کنند،از قبیل:نذر زیارت امام حسین«علیه السلام»، عزاداری برای آن حضرت،برپایی مجالس و تعزیه و ذکر مصیبت،اهدای وسیله یا پولی برای حرم یا زوّار،اطعام،شرکت در دستجات زنجیر زنی و عزاداری،ساختن تکیه یا

1- 1) -روزنامه کیهان،(گزارشی از مراسم عزاداری در میبد)،73/4/9،ص 17.
2- 2) -بحار الأنوار،ج 44،ص 315.
3- 3) -مقتل الحسین،مقرّم،ص 237.
4- 4) -تحریر الوسیله،امام خمینی(ره)،ص 237.