فرهنگ عاشورا صفحه 422

حسینیّه و...اینگونه نذرها بطور طبیعی تأمین کننده بخشی از هزینه های احیای عاشورا و ترویج خطّ اهل بیت«علیه السلام»است و به کمکهای مالی و جنسی یا انجام خدمات مربوط به سید الشهدا«علیه السلام»جنبۀ معنوی و قداست می بخشد و افراد با افتخار به چنین کارهایی اقدام می کنند.در میان مردم،سنّتهایی همچون آش نذری،سفرۀ نذری،گوسفند نذری،شله زرد،ترحلوا و...متداول است که اغلب با نذر،بر خود واجب می سازند و در کنار آن مرثیه خوانی انجام می گیرد و این اطعامها به یاد اهل بیت است.

-وقف

نسخه

کتاب،نوشته،آنچه از روی نوشته ای باز نوشته شود.از اصطلاحات شبیه خوانی است، متنی که تعزیه گردان ،برای اجرای تعزیه ای گرد آورده یا می نگارد و پیش از آغاز تعزیه میان شبیه خوانها پخش می کند. تعزیه نامه هم به آن گفته می شود.شعر تعزیه نامه ها اغلب به صورت اشعار عامیانه است.» (1)

-بیاض،مجلس،تعزیه،فرد

نعش

پیکر بی روح،جسد.به معنی تابوت هم آمده است.در کربلا امام حسین«علیه السلام»بر سر نعش شهدا حاضر می شد.اهل بیت امام حسین«علیه السلام»،پس از عاشورا کنار نعش شهیدان آمدند و گریه و عزاداری کردند.در مراسم تعزیه و شبیه خوانی هم که اشخاص،نقشهای مختلفی به عهده می گیرند،برخی هم در نقش«نعش»در میدان بر زمین می افتند و تداعی کنندۀ اجساد شهدای کربلا می گردند.کسی که در تعزیه،نقش بی اهمیّت و بی سخنی را به عهده دارد. (2)در تعزیه ها،نعش را همراه با پیکانهای خون آلود و شمشیرهای شکسته و سنانها که بر روی نعشها دوخته یا جاسازی شده بود نشان می دادند که یادآور وضع طبیعی کشته های میدان باشد،یا همراه با پرندگان و کبوترانی با شهپر خونین بر نعش شهیدان،که سمبل رساندن خبر شهادت به مدینه بود.

- شبیه خوانی،تعزیه.