فرهنگ عاشورا صفحه 442

سید الشهدا«علیه السلام»نیز مخفیانه و خائفانه از جوار قبر رسول خدا«صلی الله علیه و آله»کوچید و راه مکّه را در پیش گرفت،در حالی که همان آیه را می خواند. (1)هجرت از مکّه نیز برای فرار از مرگ تحمیلی بود که یزید می خواست بر او تحمیل کند و رو به شهادتی رفت که خونش ثمربخش باشد،آنگونه که هجرت رسول خدا«صلی الله علیه و آله»نیز،خنثی کنندۀ توطئه کسانی بود که در«لیله المبیت»به قصد کشتن او به خانه اش ریختند،امّا آن حضرت راه غار ثور و سپس مدینه را پیش گرفته بود.

هجرت،لازمۀ هر نهضت عاشورایی و انقلاب مکتبی است،هم دل کندن از زندگی و حیات مادی و دست شستن از جان در راه هدف،هم کوچیدن از خاک،خانه،اقوام و همۀ دلبستگیها و تعلّقات است.هجرت،هم مهاجر را پخته و آبدیده می کند،هم افق افکار را گسترده می سازد،هم مناطق هجرت را از تحوّل و دگرگونی برخوردار می کند.هجرت امام خمینی نیز از نجف به فرانسه،انقلاب اسلامی را در سطح جهان مطرح ساخت و پیام نهضت را به همه جا رساند.امام امت تصمیم داشت اگر هیچ کشوری اجازۀ ورود ندهد، سوار بر کشتی شده و دریاها را درنوردد و پیام مظلومیّت ملّت ایران را به گوش جهانیان برساند.سفرهای تبلیغی مبلغان دینی در طول سال،بویژه در ایام محرّم و رمضان نیز نوعی هجرت است.

-درسهای عاشورا

هر روز عاشورا...-کلّ یوم عاشورا

هر که دارد هوس کرب و بلا بسم اللّه

این شعر که در چاووش خوانیهای کاروانهای مسافر کربلا خوانده می شد،بر گرفته از کلام امام حسین«علیه السلام»هنگام خروج از مکه و حرکت به سوی مسلخ عشق،کوفه و کربلاست:«الا...و من کان باذلا فینا مهجته موطّنا علی لقاء اللّه نفسه فلیرحل معنا فانّی راحل مصبحا ان شاء اللّه» (2)که دعوتی بود به آنکه هر کس آمادۀ فدا کردن خون و جان و مهیّای دیدار خداست،سحرگاهان همراه امام حرکت کند.دعوت به خط شهادت و ایثار، در مرام حسینیان و عاشورائیان نهفته است و کربلا و زیارت مرقد سید الشهدا«علیه السلام»،رمز این دل سپردن به کعبۀ عشق و منای شهادت است.