فرهنگ عاشورا صفحه 458

تنزّل فیه اللّعنه علی اللّعین یزید و علی آل یزید و علی آل زیاد و عمر بن سعد و الشّمر». (1)

بعلاوه همۀ کسانی که راضی به گفتار و رفتار یزید باشند و از اوّلین و آخرین هر کس که از آنان پیروی و تبعیّت نموده و با آنان بیعت کرده باشد و آن گروه را مساعدت کرده یا رضایت داشته باشد،مورد لعن قرار گرفته اند،نیز همۀ آنان که ماجرای عاشورا را شنیده و به آن راضی شدند،تا روز قیامت،همه آل یزیدند و ملعون خدا و خلق:«اللّهم و العن کلّ من بلغه ذلک فرضی به من الأوّلین و الآخرین و الخلایق اجمعین الی یوم الدّین». (2)

این لعن و نفرینها نشان دهندۀ گستردگی جبهۀ یزیدیان است که همۀ زمانها و مکانها را فرا می گیرد و هر کس که حامی آن تفکّر و مخالف و دشمن اهل بیت باشد و با داشتن ماهیّتی یزیدی به قلع و قمع مبارزان راه حقّ و آزادی بپردازد«آل یزید»است.امروز صهیونیستها و عوامل استکبار جهانی از مصادیق روشن«یزیدیان»اند.امام خمینی«ره» شهادت زائران خانۀ خدا را در«حج خونین»و در کربلای حجاز و قتلگاه حرم،تکرار فاجعۀ همان یزیدیان صدر اسلام می داند که شمشیر کفر و نفاق را در لباس دروغین احرام پنهان کرده بودند. (3)و نسبت به جبهۀ متّحد کفر بر ضدّ انقلاب اسلامی و مسلمانان مظلوم ایران می فرماید:«...شهدای ما مکرّر شهدای کربلا و مخالفان ما مکرّر یزید و وابستگان او هستند.» (4)

-لعنت،بنی امیّه،کل یوم عاشورا،

یوم الطّفّ

طفّ،نام سرزمین کربلاست،به معنای سرزمین مرتفع و بلند.و«یوم الطفّ»،اشاره به حادثۀ کربلا و شهادت امام حسین«علیه السلام»در آن سرزمین است.روز طف که همان عاشوراست،در ادبیات،بویژه در اشعار عرب و مراثی شاعران شیعه بسیار به کار رفته است و از حسین«علیه السلام»بعنوان«قتیل الطفّ»یاد شده است.

-طفّ،کربلا،نینوا

1- 1) -مفاتیح الجنان،زیارت عاشورای غیر معروفه،ص 465.
2- 2) -همان،ص 466.
3- 3) -صحیفۀ نور،ج 20،ص 228.
4- 4) -همان،ج 9،ص 57.