فرهنگ عاشورا صفحه 46

بعضی معتقدند امّ کلثوم که دختر حضرت فاطمه«علیه السلام»بوده،در زمان امام مجتبی«علیه السلام»از دنیا رفت.

این بانو که نامش در حادثۀ کربلا مطرح است،از یکی دیگر از همسران امیر المؤمنین است.

امّ وهب

وی دختر«عبد»و همسر عبد الله بن عمیر کلبی از طایفۀ«بنی علیم»بود.چون شوهرش تصمیم گرفت از کوفه به یاری حسین«علیه السلام»بیرون آید،امّ وهب نیز اصرار کرد تا او را هم با خود ببرد.شبانه به یاران حسین«علیه السلام»در کربلا پیوستند.روز عاشورا وقتی شوهرش عبد الله بن عمیر به میدان رفت،او نیز چوبی به دست گرفت و به میدان شتافت ولی امام حسین«علیه السلام»مانع او شد و فرمود:بر زنان جهاد نیست.امّا پس از شهادت شوهرش به بالین او رفت و صورت او را پاک می کرد که شمر،غلامی را سراغ او فرستاد.آن غلام،با گرزی بر سر آن زن کوبید و او را شهید کرد. (1)

-عبد الله بن عمیر

امویان-بنی امیّه

امیّه بن سعد طائی

از شهدای کربلا به شمار آمده که خود را در کربلا به امام حسین«علیه السلام»رساند و روز عاشورا،به نقلی در حملۀ اوّل شهید شد.سوار کاری نامی و شجاع از کوفیان و از اصحاب امیر المؤمنین«علیه السلام»بوده است.و در جنگ صفین هم حضور داشته است.گفته اند ساکن کوفه بود،روز هشتم محرّم به سید الشهدا پیوست. (2)

انس بن حارث کاهلی

از شهدای کربلاست.وی از اصحاب پیامبر خدا«صلی الله علیه و آله»،از طایفۀ بنی کاهل از بنی اسد بود که از عربهای شمال محسوب می شدند.گفته اند در جنگ بدر و حنین هم شرکت داشت.پیر مردی سالخورده،از شیعیان کوفه بود که موقعیّتی والا داشت.شبانه خود را به کربلا رساند و روز عاشورا در رکاب حسین«علیه السلام»به سعادت شهادت رسید.رجزی که می خواند،چنین بود:

قد علمت کاهلها و دودان و الخندفیّون و قیس عیلان

بانّ قومی آفه للأقران (3)

1- 1) -همان،ص 482؛انصار الحسین،ص 61 به نقل از تاریخ طبری.
2- 2) -اعیان الشیعه،ج 3،ص 498؛عنصر شجاعت،ج 2،ص 298.
3- 3) -انصار الحسین،ص 60؛اعیان الشیعه،ج 3،ص 499.