فرهنگ عاشورا صفحه 49

و در نامۀ خود به بزرگان بصره نوشت:«...انا ادعوکم الی کتاب اللّه و سنّه نبیّه،فانّ السنّه قد امیتت و البدعه قد احییت فان تسمعوا قولی اهدکم سبیل الرّشاد». (1)

و در نامه ای که همراه مسلم بن عقیل به کوفیان نوشت،رسالت امامت را اینگونه ترسیم فرمود:«...فلعمری ما الامام الاّ العامل بالکتاب و الاخذ بالقسط و الدائن بالحقّ و الحابس نفسه علی ذات اللّه،و السّلام». (2)

و در کربلا به یاران خویش فرمود:«الا ترون الی الحقّ لا یعمل به و الی الباطل لا یتناهی عنه،لیرغب المؤمن فی لقاء اللّه،فانّی لا اری الموت الاّ سعاده و الحیاه مع الظالمین الاّ برما». (3)

از حسین اکتفا به نام حسین نبود در خور مقام حسین

بلکه یابد که خلق دریابند علّت اصلی قیام حسین

کشته شد زیر بار ظلم نرفت به به از قدرت تمام حسین

بهر احیای دین شهادت یافت زنده شد نام دین ز نام حسین (4)

-درسهای عاشورا،فرهنگ عاشورا.

اهل بیت«علیه السلام»

خاندان،دودمان،آل محمّد،عترت.منظور،دودمان پاک رسول خدا«صلی الله علیه و آله»و اصحاب کساء و ذرّیۀ مطهّر پیامبر اسلام است و در حادثۀ عاشورا،امام حسین«علیه السلام»و برادران و خواهران و فرزندان و بستگانش که از نسل پیامبر اکرم در کربلا حضور داشتند،اهل بیت محسوب می شوند که در پی شهادت آن امام،به اسارت رفتند.محبّت ورزیدن به اهل بیت پیامبر،سفارش خدا و رسول است.در قرآن کریم،اجر رسالت پیامبر،مودّت با اهل بیت دانسته شده است: «قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّهَ فِی الْقُرْبی» . (5)و جایگاهشان در هدایت امّت و نجات پیروان،چون کشتی نوح به حساب آمده است.ابو ذر از رسول خدا نقل کرده که فرمود:«انّما مثل اهل بیتی فیکم کمثل سفینه نوح من دخلها نجا و من تخلّف

1- 1) -همان،ص 322.
2- 2) -همان،ص 340.
3- 3) -حیاه الإمام الحسین بن علی،ج 3،ص 98.
4- 4) -حسین،پیشوای انسانها،ص 53.
5- 5) -شوری،آیۀ 23.